EPİLOG A

O gece Daemonikai uyudu ve onları gördü.

Nehir kenarında duranlar oğullarıydı—Myka ve Alvin. Ama geçmişteki gibi değillerdi. Artık gözlerinde suçluluk ya da üzüntü yoktu.

Hayır, oğulları gülümsüyor, ona el sallıyorlardı.

Daemonikai karşı kıyıdan koştu, suyun üzerinde hafif dalgalar oluştu, ve on...

Giriş yapın ve okumaya devam edin