Bölüm 118

Briar

Uzun bir süre öyle oturdum. Sırtım kapıya yaslanmış, dizlerim göğsüme çekilmiş halde. Amcam Jake’in eski deri ceketinin kokusu, öfke maskemin düşmesine ve ağlamama, kaybı hissetmeme, yas tutmama izin verdiğim tek tesellimdi. Göğsümdeki aşılmaz acı, ruhumda yankılanan bir çığlık gibi içimde ya...

Giriş yapın ve okumaya devam edin