141. “Efendinin kafasını boğun”

Abraham'ın sert emri beni titretiyor. Bacaklarım neredeyse kendi başına hareket edecek ve soğuk zemine diz çökecek durumda. Ancak, öfkem daha baskın çıkıyor ve onu biraz daha zorlamayı istemek beni yaramaz bir çocuk gibi gülümsetiyor.

Abraham'ın gözleri tehlikeli bir şekilde kısılıyor ve yüzümü dikk...

Giriş yapın ve okumaya devam edin