184. Ölmeyi tercih ederim.

"Yanılıyorsun." Çenemi kaldırarak, artık beni korkutamayacağını ve üzerimde hiçbir gücü kalmadığını ona gösteriyorum. "Oyun bitti, Milan."

"Biraz fazla kendine güveniyorsun..." Hafif bir gülümseme ile elini yüzüme uzatıyor. Ama parmakları yanağıma ulaşmadan, elini sertçe itiyorum, bakışlarım daha da...

Giriş yapın ve okumaya devam edin