205. Ama artık çok geç.

Bu kelimeler boğuk, boğulmuş ve ruhun derinliklerinden konuşulmuş olarak çıkıyor.

Vücudum hala titriyor, ama beklediğimden daha sabit. Sahneden onuruyla inmeyi seçen biri gibi, içimdeki her şey hala ateşte dans etmek isterken bile.

Abraham'ın gözleri büyüyor ve bir an için... duruyor. Sanki bu kelim...

Giriş yapın ve okumaya devam edin