77. Sessiz, tatlı anlar

Tatlı bir kokuya uyanıyorum, ağır göz kapaklarımı açmamı sağlıyor ve midem açlıktan buruluyor. Yavaşça, bilinç ve anılar geri geliyor, Abraham Pollock'a uyumadan önce söylediğim son sözlerle birlikte. Yanaklarım yanıyor ve derin bir iç çekiyorum, onun yanında nasıl bu kadar rahat hissedebildiğimi me...

Giriş yapın ve okumaya devam edin