Bölüm 38

Liliana

Gümüş ipek perdeler, ay ışığını odama kırık parçalara bölerken, her bir parça hapsedilmiş halimle alay ediyordu sanki. Bu görkemli duvarlar içinde huzursuzca volta atıyordum, parmak uçlarım oyma ahşap masaya sinirle vuruyordu.

Düşüncelerime dalmışken, hafif bir tıklama beni kendime getirdi...

Giriş yapın ve okumaya devam edin