♥ Bölüm 17 ♥

Aurelia Dusk

Polis kapıyı açtı ve orada, kötü bir şeylerin habercisi olan o tanıdık gülümsemeyle kardeşim duruyordu. Masada oturmuş, neden burada olduğunu anlamaya çalışarak ona bakıyordum.

''Merhaba, kardeşim. Nasılsın?'' diye sordu, sahte bir nezaketle gülümseyerek. Bu gülümseme beni sinirlendir...

Giriş yapın ve okumaya devam edin