
Shadows of Control
Sasuke Waldorf · Tamamlandı · 122.5k Kelime
Giriş
Aaron Reynolds is not your average CEO. Beneath his polished exterior lies a storm of arrogance, cruelty, and an unrelenting need for control. He hides his true self behind a sharp smile, but the darkness within him threatens to consume anyone who dares to get too close.
Amanda and Aaron's first encounter ignited a clash of egos and a searing animosity. But when Amanda signs a six-month, no-exit contract with his company, she finds herself trapped in his world—one where power dynamics blur and hate has an unsettling way of resembling desire.
As their mutual disdain smolders into something far more dangerous, Amanda discovers that Aaron's secrets run deeper than she could ever imagine. Their volatile connection is an illusion, a dance of shadows that could either destroy them both or bind them in ways neither expected.
In a game where trust is a weapon and love is a threat, Amanda must navigate the treacherous waters of her own emotions. But in Aaron’s domain, even the light is dark, and the only certainty is that no one escapes unscathed.
What happens when two equally stubborn hearts collide? In Shadows of Control, love is not just an illusion—it’s a battle for survival.
Bölüm 1
AMANDA'S POV
Looking at my reflection in the mirror I practiced my resume as I had to say it aloud in my interview. I tucked my baby blonde hair-strands behind my ears which rested on my forehead.
I slapped myself with the entirety of paper which held all details about me, including my extra-curricular and academic status.
"Focus Amanda, FOCUS!" I looked straight in my hazel colored eyes.
After hair wash, I used the hairdryer against my hair as I had no time to let them dry naturally, I was already running short of time. I preferred less usage of a hairdryer as I read an article over the internet that frequent usage of such kind of appliances causes hair to fall as a result of making them extremely weak.
I decided to keep my look simple and decent, use less makeup, and keep things natural. I didn't want to showcase myself as a plastic hoe on the very first day of work.
"Aren't you late Ammie?" I could hear the voice coming towards me in a climaxed manner, increasing from low to high pitched, gradually. Of course, it was Mommy giving me a tardy reminder. Like other moms, my mom has this habit of increasing half hour of the usual time for example if the clock stroke 6, she'll shout "Baby, wake up it's 6:30!". I was familiar with this habit of hers so I resorted back to the original time by deducting 30 minutes from it.
One of my reasons to get paid after getting this job was to be a helping hand to Mom and provide her monetary support resulting in the deduction of her mental stress.
Mom's brown hair was tied in a messy bun, accompanying a loose, floral, knee-length dress which happened to be a bit too loose; that two women of the same body shape could fit in it! She carried bread and butter in one hand whilst her other hand was occupying a banana milkshake.
"Mom, did my friends call you?", I questioned, thinking about Gina and Francis as I stuffed all the bread into my mouth at once and sipped the milkshake hurriedly to digest the pieces of bread. Mom watched me with cornered eyes and I knew that now I was going to be roasted.
"I have no idea, not since they dropped you home from college", mom answered whilst putting all the necessary documents and belongings of mine in my hand-bag which I had to carry along with me as she was aware of my clumsy and irresponsible behavior.
"So I'm basically surrounded with two assholes who aren't even interested in wishing me luck? I hate them so much", I expected a small wish from them as it's a natural tendency of humans to expect from the people they love. I've been with these two best friends of mine ever since I joined the school.
Mom left the room after hugging me since she had her office hours and had waited long enough wishing me luck and counseling me.
I tied my blonde hair into a high ponytail which complimented my checkered blue shirt and black jeans. I decided to complete my professional look with a pair of black peep-toes which was just an inch high. To be very honest, I wasn't used to balancing myself with extremely high heels. I always wondered how girls in my school balanced themselves like a pro whilst wearing those heels.
I hurriedly took my bag considering that my interview was fixed for 9 AM and it was already 8 AM at my place. I instantly planted my sunglasses in my hand and rushed towards the main door of my house. It did not take much of my time, as my house was not that big. I and my sister's room were upstairs accompanied by the storeroom and mom's room was right next to the kitchen.
I locked the entrance of my door and assured that I did it right after cross-checking it. I then turned around and marched towards the way my office was. Suddenly my eyes were locked as someone placed their hands tightly over mine, the vision ahead of me blurred surrounded by complete darkness. Darkness was something I have been afraid of ever since I was young of an age. Not that I was scared of ghosts but as a child whenever I did something wrong, dad locked me in the bathroom turning off the lights and even prevented mom to contact me.
I tried unlocking the hands which held a firm grip on my eyes. I somehow successfully unlocked them and when I turned behind I saw two human figures. A boy and a girl stood by.
"Do I know you both?" I questioned them after hitting them playfully and acting all unknown.
"Of course. Yes", Gina giggled. I knew she was making up for it.
"How can you forget me? I'm your first love, baby", Francis leaned towards me and kissed my cheek. I pushed him away. Francis had a really amazing sense of humor. He sometimes flirted so hard and so natural with Gina and me that on occasions we genuinely believed he was really into us. Every word which escaped his mouth was sugar-coated with love, he was habitual to flirting with people of any age, what only mattered was they should be of the opposite gender.
"I hate you both so much, you guys knew that today is such an important day to me but you people didn't even remember it" words fall out naturally from my mouth.
"I know that you were given a reminder about today by my mom", I walked away from them.
They hugged me from behind, together. I hugged them as well because I knew I needed them and their moral support, plus I just simply cannot go ignoring or not talking to them for more than a few hours.
"All the best, remember we love you."
"I love you both too", I smiled and waved a final goodbye, hugging them again.
"Whenever your heartbeats fasten, think about kissing my ass", I could hear Francis's voice from behind. I turned around, stuck my tongue out towards his face, and then continued walking towards the bus-stop.
The weather was really good. The bus arrived after about 10 minutes. Good thing, I did not have to wait very long for it. I reached the office 20 minutes later, meaning it was now 08:50 AM- that meant I was early.
I walked towards the receptionist to check in and record my presence.
"Hello there, I'm here for an interview since I've been shortlisted for the post of the secretary." I raised my eyebrows then continued, "Myself being Amanda Waters, can you confirm and permit me to move towards the Cabin of the interviewer, Joseph Henri, please?", I said with a broad, fake smile. Mom always told me that smiling has a great effect. Well, it did here.
"Okay Madam, please allow me to check.", she said with a smile back.
I waited for a few minutes, lowered my head, and started playing with my phone. Tipping and tapping over pictures in my gallery was my favorite way to pass time.
"Miss Waters"
I raised my head, "Yes Madam ", I answered quickly.
"Due to Mr. Joseph's illness, he won't be able to take your interview but since we're in urgent need of a secretary's post in this office, this interview cannot be further delayed, Mr. Reynolds would be interviewing you himself", she paused for a while and then went on, "Good luck on that, Sweetie".
My eyes widened and all I could do at that moment was cover my mouth which had already formed an 'O'.
'Kiss My Ass'-Francis's words echoed in my ears which made my stress level plummet from 100 to 99.
Firstly: I was not prepared for the interview in the slightest, and secondly; I overheard people talking about their boss, aka the CEO, aka Mr. Aaron Reynolds. Let's just hope that it did not prove out to be some excruciating pleasure.
"Do hurry Miss Waters. Be careful with the choice of words you use, Good luck"
I thanked the receptionist for being so pleasant and humble with me. I turned and made my way towards the elevator. The office was huge, highly maintained, and systematic. People looked so dedicated towards their work, plus the building and its content looked sort of scary and intimidating. I didn't know why but I could sense fear in the air which moved around in the premises.
There was a long queue for the elevator. No more than the weight of '4 persons' was permissible to be in such a huge elevator. I had yet to be (if even) admitted into this office and I already despised the systems. I did not want to take the stairs as it left the very possible chance of me sweating and therefore smelling awful. One word- EW. That would ultimately be the worst I could ask for today.
I finally reached the 7th floor and hurried towards the most gigantic room/cabin of this entire building.
"Focus Amanda", I patted my right arm with my left hand encouraging myself whilst knocking at the door.
"Come in", it was a deep yet, seductive voice.
I turned the doorknob, stood there, then preceded into the room, after making myself presentable.
There was a large man with dark brown hair, and weirdly enough, a very intimidating back. Yes... back. I could only see his back as he was busy attending a call, staring out the window, at the tall buildings.
He then ended the call. He ever so slowly and gradually turned towards me. A part of me was so excited to meet him whereas the other part was tensed too.
When he completely turned to face me, my heart almost plummeted to the ground before regaining its original position. His dark blue eyes caught mine.
My mind blanked out for a while until I shouted "YOU!"
"Oh, my God, It's you?!"
"Yes, It's me Miss ", he thought for a while and continued "Miss, whatever".
Son Bölümler
#89 Chapter 89
Son Güncelleme: 3/3/2025#88 Chapter 88
Son Güncelleme: 3/3/2025#87 Chapter 87
Son Güncelleme: 3/3/2025#86 Chapter 86
Son Güncelleme: 3/3/2025#85 Chapter 85
Son Güncelleme: 3/3/2025#84 Chapter 84
Son Güncelleme: 3/3/2025#83 Chapter 83
Son Güncelleme: 3/3/2025#82 Chapter 82
Son Güncelleme: 3/3/2025#81 Chapter 81
Son Güncelleme: 3/3/2025#80 Chapter 80
Son Güncelleme: 3/3/2025
Beğenebilirsiniz 😍
Kaderin İplikleri
Tüm çocuklar gibi, birkaç günlükken büyü için test edildim. Belirli bir soyağacım bilinmediği ve büyüm tanımlanamadığı için, sağ üst kolumun etrafına zarif bir dönen desenle işaretlendim.
Büyüm var, testlerin gösterdiği gibi, ama bilinen hiçbir büyü türüyle örtüşmedi.
Bir ejderha Shifter gibi ateş püskürtemem, ya da beni sinirlendiren insanlara cadılar gibi lanet yapamam. Bir Simyacı gibi iksir yapamam veya bir Succubus gibi insanları baştan çıkaramam. Sahip olduğum gücü küçümsemek istemiyorum, ilginç ve hepsi, ama gerçekten çok etkileyici değil ve çoğu zaman oldukça işe yaramaz. Özel büyü yeteneğim kader ipliklerini görebilmek.
Hayat benim için zaten yeterince sıkıcı ve aklıma hiç gelmeyen şey, eşimin kaba, kibirli bir bela olması. O bir Alfa ve arkadaşımın ikiz kardeşi.
“Ne yapıyorsun? Burası benim evim, içeri giremezsin!” Sesimi güçlü tutmaya çalışıyorum ama o dönüp altın gözleriyle bana baktığında geri çekiliyorum. Bana verdiği bakış kibirli ve alışkanlık gereği gözlerimi hemen yere indiriyorum. Sonra kendimi tekrar yukarı bakmaya zorluyorum. Yukarı baktığımı fark etmiyor çünkü zaten benden başka yöne bakmış durumda. Kaba davranıyor, korktuğumu göstermeyi reddediyorum, korktuğum halde. Etrafına bakınıyor ve oturacak tek yerin iki sandalyeli küçük masa olduğunu fark edince masayı işaret ediyor.
“Otur.” diye emrediyor. Ona dik dik bakıyorum. Kim oluyor da bana böyle emir veriyor? Bu kadar sinir bozucu biri nasıl benim ruh eşim olabilir? Belki hala uyuyorum. Kolumu çimdikliyorum ve acının sızısıyla gözlerim yaşarıyor.
Gizli Sert Kadın
"Jade, kontrol etmem lazım—" hemşire başladı.
"DIŞARI!" diye hırladım, öyle bir güçle ki, iki kadın kapıya doğru geri çekildi.
Bir zamanlar yeteneklerimi daha kontrol edilebilir bir versiyona dönüştürmek için beni uyuşturan Gölge Organizasyonu tarafından korkulan biri olarak, kısıtlamalarımdan kaçmış ve onların tüm tesisini havaya uçurmuştum, yakalananlarla birlikte ölmeye hazırdım.
Bunun yerine, okul revirinde, etrafımda tartışan kadınlarla uyandım, sesleri kafamı delip geçiyordu. Patlamam onları şok içinde dondurdu—belli ki böyle bir tepki beklemiyorlardı. Bir kadın çıkarken tehdit etti, "Eve geldiğinde bu tavrı konuşacağız."
Acı gerçek mi? Şişman, zayıf ve sözde aptal bir lise kızının bedeninde yeniden doğdum. Onun hayatı zorbalıklar ve işkencecilerle dolu, varlığını berbat etmişler.
Ama artık kiminle uğraştıklarını bilmiyorlar.
Dünyanın en ölümcül suikastçısı olarak kimsenin bana zorbalık yapmasına izin vererek hayatta kalmadım. Ve kesinlikle şimdi başlamayacağım.
Aldatmadan Sonra: Bir Milyarderin Kollarına Düşmek
Doğum günümde, onu tatile götürdü. Yıldönümümüzde, onu evimize getirdi ve yatağımızda onunla sevişti...
Kalbim kırılmıştı, onu boşanma belgelerini imzalaması için kandırdım.
George kaygısızdı, beni asla terk etmeyeceğime inanıyordu.
Aldatmaları, boşanma kesinleşene kadar devam etti. Belgeleri yüzüne fırlattım: "George Capulet, bu andan itibaren hayatımdan çık!"
Ancak o zaman gözlerinde panik belirdi ve kalmam için yalvardı.
O gece telefonum sürekli çaldı, ama cevaplayan ben değildim, yeni sevgilim Julian'dı.
"Bilmez misin," Julian telefonda gülerek, "eski sevgili dediğin ölü gibi sessiz olmalıdır?"
George dişlerini sıkarak öfkeyle: "Onu telefona ver!"
"Maalesef bu imkansız."
Julian, yanına sokulmuş uyuyan halime nazik bir öpücük kondurdu. "Yorgun, yeni uykuya daldı."
Mafya'nın Yedek Gelini
Daha fazlasını istiyordu.
Valentina De Luca, hiçbir zaman bir Caruso gelini olmak için doğmamıştı. Bu, kız kardeşi Alecia'nın rolüydü—ta ki Alecia, nişanlısıyla kaçıp, borç batağında bir aile ve geri alınamayacak bir anlaşma bırakana kadar. Şimdi, Valentina, Napoli'nin en tehlikeli adamıyla evlenmeye zorlanan kişi olarak rehin verilmişti.
Luca Caruso'nun, orijinal anlaşmanın bir parçası olmayan bir kadına ihtiyacı yoktu. Onun için Valentina, sadece vaat edilen şeyi geri almak için bir yedekten ibaretti. Ancak, Valentina göründüğü kadar kırılgan değildi. Ve hayatları birbirine karıştıkça, onu görmezden gelmek daha da zorlaşıyordu.
Her şey onun için iyi gitmeye başlar, ta ki kız kardeşi geri dönene kadar. Ve onunla birlikte, hepsini mahvedebilecek türden bir bela gelir.
Accardi
Dizleri titredi ve onun kalçasından tutuşu olmasa yere düşecekti. Ellerini başka bir yere koymak isterse diye dizini onun bacaklarının arasına soktu.
"Ne istiyorsun?" diye sordu.
Dudakları boynuna değdi ve dudaklarının verdiği zevk bacaklarının arasına indiğinde inledi.
"Adını," diye nefes verdi. "Gerçek adını."
"Bu neden önemli?" diye sordu, onun tahmininin doğru olduğunu ilk kez açığa çıkararak.
Onun köprücük kemiğine gülerek dokundu. "İçine tekrar girdiğimde hangi ismi haykıracağımı bilmem için."
Genevieve ödeyemeyeceği bir bahsi kaybeder. Bir uzlaşma olarak, rakibinin seçeceği herhangi bir erkeği o gece evine götürmeye ikna etmeyi kabul eder. Kız kardeşinin arkadaşı, barda yalnız oturan düşünceli adamı işaret ettiğinde fark etmediği şey, o adamın sadece bir geceyle yetinmeyeceğidir. Hayır, New York City'nin en büyük çetelerinden birinin lideri olan Matteo Accardi, tek gecelik ilişkilerle yetinmez. En azından onunla değil.
Yeniden Doğuş: Zirvedeki Yıldız Oyuncu
Ama asla beklemediğim şey, beni aramalarının sebebinin kemik iliğimi kullanmak istemeleri olduğunu öğrenmekti... Başka birini kurtarmak için!
Kalbim paramparça oldu. Ebeveynler nasıl bu kadar zalim olabilirdi?
Dünyaya olan inancımı yitirdim, balkondan düştüm ve öldüm.
Ama şaşırtıcı bir şekilde, yeniden doğdum!
Bu sefer, kendim için yaşayacaktım! Bana zarar verenler bedelini ödeyecekti!
Takıntılı Üvey Kardeşimle Eşleşmek
Sadece ahlaki açıdan karmaşık, yavaş gelişen, sahiplenici, yasak, karanlık romantizmi seven olgun okuyucular için uygundur.
ALINTI
Her yerde kan. Titreyen eller.
"Hayır!" Gözlerim bulanıklaştı.
Onun cansız gözleri bana bakıyordu, kanı ayaklarımın altında birikiyordu. Sevdiğim adam—ölü.
Öldüren kişi, asla kaçamayacağım biri - üvey kardeşim.
Kasmine'nin hayatı başından beri hiç kendisine ait olmadı. Üvey kardeşi Kester, her hareketini kontrol eder ve izlerdi.
Başlangıçta her şey tatlı ve kardeşçe idi, ta ki bu saplantıya dönüşene kadar.
Kester Alfa'ydı ve onun sözü kanundu. Yakın arkadaş yok. Erkek arkadaş yok. Özgürlük yok.
Kasmine'nin tek tesellisi, her şeyi değiştirmesi gereken yirmi birinci doğum günüydü. Ruh eşini bulmayı, Kester'in iğrenç kontrolünden kaçmayı ve nihayet kendi hayatını yaşamayı hayal ediyordu. Ama kader onun için başka planlar yapmıştı.
Doğum gününün gecesinde, yalnızca sevdiği adamla eşleşmediği için hayal kırıklığına uğramakla kalmadı, aynı zamanda eşinin başka biri olduğunu öğrendi - İşkencecisi. Üvey kardeşi.
Hayatı boyunca ağabeyi olarak bildiği bir adamla eşleşmektense ölmeyi tercih ederdi. Onun olmasını sağlamak için her şeyi yapacak bir adam.
Ama aşk saplantıya, saplantı kana dönüştüğünde, bir kız ne kadar kaçabilir ki sonunda kaçacak başka bir yer olmadığını fark edene kadar?
Kaçak Karımı Geri Kazanmak
“Elbisen çıkmak için yalvarıyor, Morgan,” diye kulağıma hırladı.
Boynumdan köprücük kemiğime kadar öpücükler kondurdu, eli yukarı doğru hareket ederken inlememe neden oluyordu. Dizlerim zayıfladı; zevk arttıkça omuzlarına tutundum.
Beni pencereye doğru bastırdı, arkamızda şehir ışıkları, bedeni benimkine sert bir şekilde yaslanmıştı.
Morgan Reynolds, Hollywood'un kraliyet ailesine evlenmenin ona aşk ve aidiyet getireceğini düşünmüştü. Bunun yerine, sadece bir piyon haline geldi—bedeni için kullanıldı, hayalleri görmezden gelindi.
Beş yıl sonra, hamile ve bıkmış bir halde, Morgan boşanma davası açtı. Hayatını geri istiyordu. Ancak güçlü kocası Alexander Reynolds, onu bırakmaya hazır değildi. Şimdi takıntılı bir şekilde, onu ne pahasına olursa olsun elinde tutmaya kararlı.
Morgan özgürlüğü için savaşırken, Alexander onu geri kazanmak için mücadele eder. Evlilikleri, güç, sırlar ve arzu dolu bir savaşa dönüşür—sevgi ve kontrol birbirine karışır.
Alfa ile Sözleşmeli Eş
William—yıkıcı derecede yakışıklı, zengin ve Delta olmaya yazgılı kurt adam nişanlım—sonsuzluğa kadar benim olmalıydı. Beş yıl birlikte olduktan sonra, koridorda yürüyüp sonsuza dek mutlu olmayı planlıyordum.
Bunun yerine, onu başka bir kadınla ve çocuklarıyla buldum.
Aldatılmış, işsiz ve babamın tıbbi faturaları altında boğulurken, hayal edebileceğimden daha sert bir şekilde dibe vurdum. Her şeyi kaybettiğimi düşündüğüm anda, kurtuluş hayatımda karşılaştığım en tehlikeli adamın formunda geldi.
Damien Sterling—Gümüş Ay Gölgesi Sürüsü'nün gelecekteki Alfa'sı ve Sterling Grubu'nun acımasız CEO'su—masasının üzerinden avcı zarafetiyle bir sözleşme kaydırdı.
“Bunu imzala, küçük ceylan, ve sana kalbinin arzuladığı her şeyi vereceğim. Zenginlik. Güç. İntikam. Ama şunu anla—kalemi kağıda koyduğun an, tamamen benim olacaksın. Bedenin, ruhun ve aradaki her şey.”
Kaçmalıydım. Bunun yerine adımı imzaladım ve kaderimi mühürledim.
Artık Alfa'ya aitim. Ve bana aşkın ne kadar vahşi olabileceğini göstermeye hazırlanıyor.
Boşandıktan Sonra, Gerçek Mirasçı Kaçtı
O, üç yıl boyunca cinsiyetsiz, sevgisiz bir evliliğe katlandı, inatla bir gün kocasının değerini anlayacağına inanıyordu. Ancak beklemediği şey, boşanma belgelerini almasıydı.
Sonunda bir karar verdi: Kendini sevmeyen bir adamı istemiyordu, bu yüzden gece yarısı doğmamış çocuğuyla birlikte ayrıldı.
Beş yıl sonra, kendini üst düzey bir ortopedi cerrahı, üst düzey bir hacker, inşaat sektöründe altın madalyalı bir mimar ve hatta trilyon dolarlık bir holdingin varisi olarak dönüştürdü, takma adları birbiri ardına düşüyordu.
Birileri, yanında belirgin şekilde bir CEO'nun ejderha ve anka kuşu ikizlerine benzeyen dört yaşında iki küçük şeytanın olduğunu ifşa edene kadar.
Boşanma belgesini gördükten sonra artık yerinde duramayan eski kocası, onu duvara sıkıştırarak her adımda daha da yaklaşarak sordu, "Sevgili eski karıcığım, bana bir açıklama yapmanın zamanı gelmedi mi?"
Sürekli güncelleniyor, günde 5 bölüm ekleniyor."
Zorbasına Görünmez
En İyi Arkadaştan Nişanlıya
Savannah Hart, Dean Archer'ı unuttuğunu düşünüyordu—ta ki kız kardeşi Chloe onunla evleneceğini duyurana kadar. Savannah'nın hiç unutamadığı adam. Kalbini kıran adam… ve şimdi kız kardeşine ait olan adam.
New Hope'da bir haftalık düğün. Konuklarla dolu bir malikane. Ve çok öfkeli bir nedime.
Savannah, bunu atlatabilmek için bir randevu getiriyor—çekici, düzgün arkadaşını, Roman Blackwood'u. Her zaman arkasında duran tek adam. Ona bir iyilik borcu var ve nişanlısı gibi davranmak mı? Kolay.
Ta ki sahte öpücükler gerçek hissettirmeye başlayana kadar.
Şimdi Savannah, rolünü sürdürmek ile asla aşık olmaması gereken adam için her şeyi riske atmak arasında kalmış durumda.












