BÖLÜM YÜZ YETMİŞ BEŞ

KYLE

Ev değişmemişti.

Hâlâ heybetli. Hâlâ soğuk. Hâlâ olmadığı bir şey gibi davranıyordu—içinde yaşayan adam gibi.

Beş yıl.

Bu topraklarda en son durduğumdan beri geçen süre. Jonathan Blackwood’un gözlerine en son baktığım ve beni yetiştiren adamın tamamen boş olmadığını kendime inandırmaya çalı...

Giriş yapın ve okumaya devam edin