Yüz Seksen Beş

Hastane koridorları her zaman aynı steril soğukluğu taşırdı, ama o gece sanki bir mezarın derinliklerinde yürüyormuş gibi hissettim. Bacaklarımın altı titriyordu, her adım sanki suyun içinde yürüyormuşum gibi ağırdı. Theo'nun kolu belime sıkıca sarılmıştı, beni ayakta tutuyordu, çünkü o olmasaydı yü...

Giriş yapın ve okumaya devam edin