İki Yüz Beş

Ella'nın Bakış Açısı

O gece ev, inanılmaz derecede sessizdi; koridordaki saatin her tik takı, yatak odamın boşluğunda yankılanıyordu. Yatağımın kenarına oturmuş, ellerim karnımın üzerinde kenetlenmiş halde yere bakıyordum, sanki kendi kalp atışımı içimde büyüyen çocuğa bastırıyormuşum gibi. Midem bu...

Giriş yapın ve okumaya devam edin