İki yüz otuz beş

O gece içimde yeni bir şey yarattı—her nefeste derimin altında zonklayan ham, kemirici bir acı. Hiç uyumamıştım. Saatler sonsuzca uzamıştı, malikanenin üzerindeki her gök gürültüsü, acımasız bir hatırlatmanın nabzı gibi geliyordu: Yalnızdım, dışlanmıştım, kasıtlı olarak atılmıştım. Şafak sökerken bi...

Giriş yapın ve okumaya devam edin