İki yüz kırk beş

Ella’nın Bakış Açısı

Gözlerimi açtığımda üzerimdeki keskin parlaklık beni adeta bıçak gibi kesti, dünya sanki steril beyazla oyulmuş gibiydi. Bir an için nerede olduğumu anlayamadım—tavan tanıdık değildi, çarşaflar benim değildi ve her şey antiseptik ve hafif metalik bir koku yayıyordu. Vücudum ağır...

Giriş yapın ve okumaya devam edin