otuz iki

Soğuk zeminde ne kadar süre kıvrılmış kaldığımı bilmiyorum, eskiz defterinin kenarı uyluğuma bastırıyor ve eski kağıdın kokusu beni tanıdık, tozlu bir sarılma gibi çevreliyordu. Sessizlik kalındı, yalnızca kalemimin yaşlı kağıda yumuşak çizimi sesini bozuyordu. Kaç tane tasarım çizdiğimi saymayı bır...

Giriş yapın ve okumaya devam edin