Üç yüz kırk iki

Hastaneden eve dönüş yolculuğu gerçeküstü bir his veriyordu. Yeni doğan kızımı, yumuşak pembe bir battaniyeye sarılı halde kucağımda tutuyordum. Kumaş yumuşatıcısının ve hastane antiseptiğinin hafif kokusu duyularımı dolduruyordu. Minik parmakları, görünmeyen bir şeyi kavramaya çalışıyormuş gibi içg...

Giriş yapın ve okumaya devam edin