
The Alpha's Guardian
MiriG · Tamamlandı · 113.7k Kelime
Giriş
One last assignment then I can finally find my mate. I have no idea why this alpha is so important but the committee has granted him with the best security in existence, me.
I’m not your average wolf, in fact, my kind are often beaten and belittled, but by some divine intervention I had been raised from a lowly omega pup to the ultimate weapon and protection for the werewolf world. I protect the future, the strongest and only the most important of the wolves. I am the Alpha’s Guardian.
Wade:
Of course on the day I am to receive my guardian the rogues find a hole in our defenses. We have been spread thin and even though the Guardians are reserved for only the highest of Alphas, I am being bequeathed one.
What would normally be an honor feels like a slap in the face when she shows up, this woman who claims she was sent to protect me.
Female warriors are heard of, sure, but a female guardian? This must be a joke. And I refuse to be laughed at.
Bölüm 1
Ali POV
A small breeze tickles through the trees leaving in its wake a chill and the scent of blood. Squatting down, I survey the leaf-littered ground, searching for any sign of disturbance. Nothing looks out of place, no leaves turned over or dirt that looks freshly dug. I pop back up and walk deeper into the woods.
I use my enhanced hearing to listen for sounds that are out of place. Branches creak in the wind, the scratching of small paws skittering up the trees as squirrels go about their normal play. Closing my eyes, I focus on my sense of smell. The breeze picks up as the air swirls around, tossing dead leaves through the forest with gusto.
There it is again. The scent of blood. My eyes fly open as I follow the smell cautiously. I find myself along a small embankment of rocks and a quaint babbling stream. Upon coming closer, I see dried drops of blood on the rock bed. This explains why the scent was so faint.
Someone had a meal here, probably of squirrel or mouse variety. I slowly spin, taking in the surrounding area. The little opening is lit by the midday sun, affording it more heat than the rest of the woods. It’s peaceful here, a small solitude from the dreariness of the dark woods I will enter back into soon enough. But for now, I can afford a break to enjoy these fleeting moments of silence and peace.
I lower my hood and remove my blade from my back, placing it down next to a rock. Then I take out my canteen and slowly fill it up in the clear, cool stream. The water flows effortlessly over the rocks, casting small shadows from the sun’s heavy gaze. I close my eyes, trying to memorize the sound, storing it away for a day when I need to center myself and escape the reality that is my life.
I carry the weight of life and death on my shoulders. More often than not, the weight feels as though it is too much to bear. For six years, I have worked my way to the top of the field I stumbled upon as a kid. Six years of death and security for the werewolf community that once spurned and hated me. Life sure has a funny way of changing people.
The sound of crashing brambles and snapping twigs puts me on high alert as low growls echo through the woods. An enormous wolf of gray and black flies past me, leaving in its wake the smell of fresh blood. Yipping and snarling sounds from behind as I run up the rocks, propelling myself into the trees.
I sprint along the branches, leaping and bounding from tree to tree, keeping pace with the wolves on the chase. The dull shine of their coat informs me they are rogues. Only those in a pack have the sheen of a shiny wolf’s coat, a sort of luster that shows their wolf is at full strength and protected by a pack.
The chase stops abruptly when the gray wolf comes to a halt, spinning around to face his aggressors, shifting into his human form so he can communicate. He stands tall and strong, not an ounce of fear radiating from him as he speaks with his booming voice.
“I am Alpha Wade, of the Moon Shadow Pack. Your fight is with me and not my pack. What is it you want?” He says.
His voice resonates through the whole of the forest with such authority even the trees get chills. One by one, the lanky wolves shift into men and women standing and stepping forward. I hadn’t noticed how many more had come until they step forward, their naked bodies looking creamy and pale against the shadows of the woods. One with a menacing scar across his chest and blood coming from his head steps closer to the alpha.
“We know who you are.” He asks, smiling wickedly as he tsks, sizing his opponent up. “You wouldn’t want to go down easily, would you?”
Alpha Wade steps forward. His chest glistens with a mixture of sweat and blood as the sun peeks through the branches of the trees. It highlights his impeccable muscular stature that has me raising a brow as I look him over. He is easily the fittest wolf I’ve had to guard in the past few years. It’s admittedly a refreshing change of pace.
“Not a chance in hell.” He chuckles, his voice low and gravelly. Then he shifts into his massive wolf, lunging for the leader.
He is fast enough to sink his teeth into the rogue’s front leg mid-shift and toss him against the tree I am in as if the rogue were a small toy. Within a moment, the sounds of howls erupt into the midday air and eight wolves descend on the alpha at once. He jumps and dodges, nipping here and biting there.
I watch in awe, impressed by his agility and strength. Though his fighting style is not perfect. He appears to be slower and weaker on his left one side. Out of nowhere, a smaller brown wolf lunges from the shadows, clawing at his chest as he goes up on his hind legs to avoid her full force. His left leg seems to fold out from under him as he yelps and falls to the ground, the small wolf pulverizing his chest with bite after bite.
The rules state I am not to fight unless it is for the Alpha I am guarding, and I am not sworn in as the new Alpha’s guardian until the ceremony of acceptance. But I suppose I can’t get ‘accepted’ if I let my new subject die while I watch. Standing, I take only a second to breathe deep and step off the branch, landing with a light thud on the ground.
Rising, I pull my hood over my head and prepare myself. I reach back for my blade and shock floods through me when I don’t find it. The wolves take notice of me and stop, turning to face me. Their hunger and desire to kill is their defining personality trait as they leave the limp and barely conscious alpha and stalk me.
Sighing heavily at my rookie mistake of taking off my weapon of choice, I reach down to either side of my thighs and grab hold of my wide-bladed daggers. These will have to do until I can retrieve my blade. Alpha Wade shifts to his human shape, crawling to a tree stump to right himself. I will admit he is brave and doesn’t give up, but this man is one with a death wish.
“Leave her!” He shouts to the wolves, who know he will no longer be fun to fight. They can’t fight the pull of the excitement of new prey. I laugh at the Alphas’ cute attempt to protect me. He has no idea how unnecessary it is.
“Well, are we going to dance all day, or are you filthy dogs going to take down the tiny weak woman?” I say, taunting them. The two wolves at the front growl angrily and lunge for me. I smile in anticipation.
I spin to the right, easily missing the first wolf’s lunge as I bury my blade into its spine, dragging it the length of its back. Without so much as a yelp, it falls to the dirt with a wet thud. The other wolf soars over me as I reach up, grabbing its hind leg with the dagger planting it deep into its muscle.
Grunting with the effort, I whip it around to change its current direction to that of a collision course with two wolves who watch in horror. A growl comes from behind my right side as an angry wolf leaps for me. I extend my leg, landing a powerful kick on the wolf’s chest cavity with such force the cracks resound through the trees. Three other wolves stalk me and I can’t help but smile. Rogues seem to never learn.
“Oh, come on then. I have places I need to be,”
A massive howl sounds out through the woods, followed by many more. The rogue’s ears perk up and they spin to gauge how far away the pack warriors are. They whine and then look at each other, trying to decide what to do next.
“Sorry boys,” I say. “Looks like we will have to have a rematch another time.”
The rogues turn running off into the woods with no proper direction in mind. I can hear the steady sound of Alpha Wade's men closing in. Smiling and offering a wave to the Alpha, I break into a dead sprint, heading back towards the stream bank to grab my sword. I have only a certain amount of time to get cleaned up and prepared. After all, I have a meeting with the Alpha.
Son Bölümler
#92 Chapter 92
Son Güncelleme: 3/3/2025#91 Chapter 91
Son Güncelleme: 3/3/2025#90 Chapter 90
Son Güncelleme: 3/3/2025#89 Chapter 89
Son Güncelleme: 3/3/2025#88 Chapter 88
Son Güncelleme: 3/3/2025#87 Chapter 87
Son Güncelleme: 3/3/2025#86 Chapter 86
Son Güncelleme: 3/3/2025#85 Chapter 85
Son Güncelleme: 3/3/2025#84 Chapter 84
Son Güncelleme: 3/3/2025#83 Chapter 83
Son Güncelleme: 3/3/2025
Beğenebilirsiniz 😍
Kaderin İplikleri
Tüm çocuklar gibi, birkaç günlükken büyü için test edildim. Belirli bir soyağacım bilinmediği ve büyüm tanımlanamadığı için, sağ üst kolumun etrafına zarif bir dönen desenle işaretlendim.
Büyüm var, testlerin gösterdiği gibi, ama bilinen hiçbir büyü türüyle örtüşmedi.
Bir ejderha Shifter gibi ateş püskürtemem, ya da beni sinirlendiren insanlara cadılar gibi lanet yapamam. Bir Simyacı gibi iksir yapamam veya bir Succubus gibi insanları baştan çıkaramam. Sahip olduğum gücü küçümsemek istemiyorum, ilginç ve hepsi, ama gerçekten çok etkileyici değil ve çoğu zaman oldukça işe yaramaz. Özel büyü yeteneğim kader ipliklerini görebilmek.
Hayat benim için zaten yeterince sıkıcı ve aklıma hiç gelmeyen şey, eşimin kaba, kibirli bir bela olması. O bir Alfa ve arkadaşımın ikiz kardeşi.
“Ne yapıyorsun? Burası benim evim, içeri giremezsin!” Sesimi güçlü tutmaya çalışıyorum ama o dönüp altın gözleriyle bana baktığında geri çekiliyorum. Bana verdiği bakış kibirli ve alışkanlık gereği gözlerimi hemen yere indiriyorum. Sonra kendimi tekrar yukarı bakmaya zorluyorum. Yukarı baktığımı fark etmiyor çünkü zaten benden başka yöne bakmış durumda. Kaba davranıyor, korktuğumu göstermeyi reddediyorum, korktuğum halde. Etrafına bakınıyor ve oturacak tek yerin iki sandalyeli küçük masa olduğunu fark edince masayı işaret ediyor.
“Otur.” diye emrediyor. Ona dik dik bakıyorum. Kim oluyor da bana böyle emir veriyor? Bu kadar sinir bozucu biri nasıl benim ruh eşim olabilir? Belki hala uyuyorum. Kolumu çimdikliyorum ve acının sızısıyla gözlerim yaşarıyor.
Gizli Sert Kadın
"Jade, kontrol etmem lazım—" hemşire başladı.
"DIŞARI!" diye hırladım, öyle bir güçle ki, iki kadın kapıya doğru geri çekildi.
Bir zamanlar yeteneklerimi daha kontrol edilebilir bir versiyona dönüştürmek için beni uyuşturan Gölge Organizasyonu tarafından korkulan biri olarak, kısıtlamalarımdan kaçmış ve onların tüm tesisini havaya uçurmuştum, yakalananlarla birlikte ölmeye hazırdım.
Bunun yerine, okul revirinde, etrafımda tartışan kadınlarla uyandım, sesleri kafamı delip geçiyordu. Patlamam onları şok içinde dondurdu—belli ki böyle bir tepki beklemiyorlardı. Bir kadın çıkarken tehdit etti, "Eve geldiğinde bu tavrı konuşacağız."
Acı gerçek mi? Şişman, zayıf ve sözde aptal bir lise kızının bedeninde yeniden doğdum. Onun hayatı zorbalıklar ve işkencecilerle dolu, varlığını berbat etmişler.
Ama artık kiminle uğraştıklarını bilmiyorlar.
Dünyanın en ölümcül suikastçısı olarak kimsenin bana zorbalık yapmasına izin vererek hayatta kalmadım. Ve kesinlikle şimdi başlamayacağım.
Aldatmadan Sonra: Bir Milyarderin Kollarına Düşmek
Doğum günümde, onu tatile götürdü. Yıldönümümüzde, onu evimize getirdi ve yatağımızda onunla sevişti...
Kalbim kırılmıştı, onu boşanma belgelerini imzalaması için kandırdım.
George kaygısızdı, beni asla terk etmeyeceğime inanıyordu.
Aldatmaları, boşanma kesinleşene kadar devam etti. Belgeleri yüzüne fırlattım: "George Capulet, bu andan itibaren hayatımdan çık!"
Ancak o zaman gözlerinde panik belirdi ve kalmam için yalvardı.
O gece telefonum sürekli çaldı, ama cevaplayan ben değildim, yeni sevgilim Julian'dı.
"Bilmez misin," Julian telefonda gülerek, "eski sevgili dediğin ölü gibi sessiz olmalıdır?"
George dişlerini sıkarak öfkeyle: "Onu telefona ver!"
"Maalesef bu imkansız."
Julian, yanına sokulmuş uyuyan halime nazik bir öpücük kondurdu. "Yorgun, yeni uykuya daldı."
Mafya'nın Yedek Gelini
Daha fazlasını istiyordu.
Valentina De Luca, hiçbir zaman bir Caruso gelini olmak için doğmamıştı. Bu, kız kardeşi Alecia'nın rolüydü—ta ki Alecia, nişanlısıyla kaçıp, borç batağında bir aile ve geri alınamayacak bir anlaşma bırakana kadar. Şimdi, Valentina, Napoli'nin en tehlikeli adamıyla evlenmeye zorlanan kişi olarak rehin verilmişti.
Luca Caruso'nun, orijinal anlaşmanın bir parçası olmayan bir kadına ihtiyacı yoktu. Onun için Valentina, sadece vaat edilen şeyi geri almak için bir yedekten ibaretti. Ancak, Valentina göründüğü kadar kırılgan değildi. Ve hayatları birbirine karıştıkça, onu görmezden gelmek daha da zorlaşıyordu.
Her şey onun için iyi gitmeye başlar, ta ki kız kardeşi geri dönene kadar. Ve onunla birlikte, hepsini mahvedebilecek türden bir bela gelir.
Accardi
Dizleri titredi ve onun kalçasından tutuşu olmasa yere düşecekti. Ellerini başka bir yere koymak isterse diye dizini onun bacaklarının arasına soktu.
"Ne istiyorsun?" diye sordu.
Dudakları boynuna değdi ve dudaklarının verdiği zevk bacaklarının arasına indiğinde inledi.
"Adını," diye nefes verdi. "Gerçek adını."
"Bu neden önemli?" diye sordu, onun tahmininin doğru olduğunu ilk kez açığa çıkararak.
Onun köprücük kemiğine gülerek dokundu. "İçine tekrar girdiğimde hangi ismi haykıracağımı bilmem için."
Genevieve ödeyemeyeceği bir bahsi kaybeder. Bir uzlaşma olarak, rakibinin seçeceği herhangi bir erkeği o gece evine götürmeye ikna etmeyi kabul eder. Kız kardeşinin arkadaşı, barda yalnız oturan düşünceli adamı işaret ettiğinde fark etmediği şey, o adamın sadece bir geceyle yetinmeyeceğidir. Hayır, New York City'nin en büyük çetelerinden birinin lideri olan Matteo Accardi, tek gecelik ilişkilerle yetinmez. En azından onunla değil.
Yeniden Doğuş: Zirvedeki Yıldız Oyuncu
Ama asla beklemediğim şey, beni aramalarının sebebinin kemik iliğimi kullanmak istemeleri olduğunu öğrenmekti... Başka birini kurtarmak için!
Kalbim paramparça oldu. Ebeveynler nasıl bu kadar zalim olabilirdi?
Dünyaya olan inancımı yitirdim, balkondan düştüm ve öldüm.
Ama şaşırtıcı bir şekilde, yeniden doğdum!
Bu sefer, kendim için yaşayacaktım! Bana zarar verenler bedelini ödeyecekti!
Takıntılı Üvey Kardeşimle Eşleşmek
Sadece ahlaki açıdan karmaşık, yavaş gelişen, sahiplenici, yasak, karanlık romantizmi seven olgun okuyucular için uygundur.
ALINTI
Her yerde kan. Titreyen eller.
"Hayır!" Gözlerim bulanıklaştı.
Onun cansız gözleri bana bakıyordu, kanı ayaklarımın altında birikiyordu. Sevdiğim adam—ölü.
Öldüren kişi, asla kaçamayacağım biri - üvey kardeşim.
Kasmine'nin hayatı başından beri hiç kendisine ait olmadı. Üvey kardeşi Kester, her hareketini kontrol eder ve izlerdi.
Başlangıçta her şey tatlı ve kardeşçe idi, ta ki bu saplantıya dönüşene kadar.
Kester Alfa'ydı ve onun sözü kanundu. Yakın arkadaş yok. Erkek arkadaş yok. Özgürlük yok.
Kasmine'nin tek tesellisi, her şeyi değiştirmesi gereken yirmi birinci doğum günüydü. Ruh eşini bulmayı, Kester'in iğrenç kontrolünden kaçmayı ve nihayet kendi hayatını yaşamayı hayal ediyordu. Ama kader onun için başka planlar yapmıştı.
Doğum gününün gecesinde, yalnızca sevdiği adamla eşleşmediği için hayal kırıklığına uğramakla kalmadı, aynı zamanda eşinin başka biri olduğunu öğrendi - İşkencecisi. Üvey kardeşi.
Hayatı boyunca ağabeyi olarak bildiği bir adamla eşleşmektense ölmeyi tercih ederdi. Onun olmasını sağlamak için her şeyi yapacak bir adam.
Ama aşk saplantıya, saplantı kana dönüştüğünde, bir kız ne kadar kaçabilir ki sonunda kaçacak başka bir yer olmadığını fark edene kadar?
Kaçak Karımı Geri Kazanmak
“Elbisen çıkmak için yalvarıyor, Morgan,” diye kulağıma hırladı.
Boynumdan köprücük kemiğime kadar öpücükler kondurdu, eli yukarı doğru hareket ederken inlememe neden oluyordu. Dizlerim zayıfladı; zevk arttıkça omuzlarına tutundum.
Beni pencereye doğru bastırdı, arkamızda şehir ışıkları, bedeni benimkine sert bir şekilde yaslanmıştı.
Morgan Reynolds, Hollywood'un kraliyet ailesine evlenmenin ona aşk ve aidiyet getireceğini düşünmüştü. Bunun yerine, sadece bir piyon haline geldi—bedeni için kullanıldı, hayalleri görmezden gelindi.
Beş yıl sonra, hamile ve bıkmış bir halde, Morgan boşanma davası açtı. Hayatını geri istiyordu. Ancak güçlü kocası Alexander Reynolds, onu bırakmaya hazır değildi. Şimdi takıntılı bir şekilde, onu ne pahasına olursa olsun elinde tutmaya kararlı.
Morgan özgürlüğü için savaşırken, Alexander onu geri kazanmak için mücadele eder. Evlilikleri, güç, sırlar ve arzu dolu bir savaşa dönüşür—sevgi ve kontrol birbirine karışır.
Alfa ile Sözleşmeli Eş
William—yıkıcı derecede yakışıklı, zengin ve Delta olmaya yazgılı kurt adam nişanlım—sonsuzluğa kadar benim olmalıydı. Beş yıl birlikte olduktan sonra, koridorda yürüyüp sonsuza dek mutlu olmayı planlıyordum.
Bunun yerine, onu başka bir kadınla ve çocuklarıyla buldum.
Aldatılmış, işsiz ve babamın tıbbi faturaları altında boğulurken, hayal edebileceğimden daha sert bir şekilde dibe vurdum. Her şeyi kaybettiğimi düşündüğüm anda, kurtuluş hayatımda karşılaştığım en tehlikeli adamın formunda geldi.
Damien Sterling—Gümüş Ay Gölgesi Sürüsü'nün gelecekteki Alfa'sı ve Sterling Grubu'nun acımasız CEO'su—masasının üzerinden avcı zarafetiyle bir sözleşme kaydırdı.
“Bunu imzala, küçük ceylan, ve sana kalbinin arzuladığı her şeyi vereceğim. Zenginlik. Güç. İntikam. Ama şunu anla—kalemi kağıda koyduğun an, tamamen benim olacaksın. Bedenin, ruhun ve aradaki her şey.”
Kaçmalıydım. Bunun yerine adımı imzaladım ve kaderimi mühürledim.
Artık Alfa'ya aitim. Ve bana aşkın ne kadar vahşi olabileceğini göstermeye hazırlanıyor.
Boşandıktan Sonra, Gerçek Mirasçı Kaçtı
O, üç yıl boyunca cinsiyetsiz, sevgisiz bir evliliğe katlandı, inatla bir gün kocasının değerini anlayacağına inanıyordu. Ancak beklemediği şey, boşanma belgelerini almasıydı.
Sonunda bir karar verdi: Kendini sevmeyen bir adamı istemiyordu, bu yüzden gece yarısı doğmamış çocuğuyla birlikte ayrıldı.
Beş yıl sonra, kendini üst düzey bir ortopedi cerrahı, üst düzey bir hacker, inşaat sektöründe altın madalyalı bir mimar ve hatta trilyon dolarlık bir holdingin varisi olarak dönüştürdü, takma adları birbiri ardına düşüyordu.
Birileri, yanında belirgin şekilde bir CEO'nun ejderha ve anka kuşu ikizlerine benzeyen dört yaşında iki küçük şeytanın olduğunu ifşa edene kadar.
Boşanma belgesini gördükten sonra artık yerinde duramayan eski kocası, onu duvara sıkıştırarak her adımda daha da yaklaşarak sordu, "Sevgili eski karıcığım, bana bir açıklama yapmanın zamanı gelmedi mi?"
Sürekli güncelleniyor, günde 5 bölüm ekleniyor."
Zorbasına Görünmez
En İyi Arkadaştan Nişanlıya
Savannah Hart, Dean Archer'ı unuttuğunu düşünüyordu—ta ki kız kardeşi Chloe onunla evleneceğini duyurana kadar. Savannah'nın hiç unutamadığı adam. Kalbini kıran adam… ve şimdi kız kardeşine ait olan adam.
New Hope'da bir haftalık düğün. Konuklarla dolu bir malikane. Ve çok öfkeli bir nedime.
Savannah, bunu atlatabilmek için bir randevu getiriyor—çekici, düzgün arkadaşını, Roman Blackwood'u. Her zaman arkasında duran tek adam. Ona bir iyilik borcu var ve nişanlısı gibi davranmak mı? Kolay.
Ta ki sahte öpücükler gerçek hissettirmeye başlayana kadar.
Şimdi Savannah, rolünü sürdürmek ile asla aşık olmaması gereken adam için her şeyi riske atmak arasında kalmış durumda.












