BÖLÜM 192

KIŞ

Ayağını hafifçe arkasına vurdu, ardından o sinir bozucu, kendinden emin gülümsemeyi sergiledi.

“Lütfen de.”

Bu kelimeler, tırnakların tahta üzerine sürtünmesi gibi sinirlerimi zıplattı, damarlarımda bir öfke dalgası hissettim. Çantamı ona fırlatıp gitme isteğimi bastırarak derin bir nefes...

Giriş yapın ve okumaya devam edin