BÖLÜM 226

KIŞ

Yeterince hava alamıyordum.

Nefeslerim kısa, kesik kesik geliyordu ve göğsüm sanki içe çöküyordu. Yumruğumu göğsüme bastırdım—bir, iki kez vurup panik hissini atmaya çalıştım, ama o bana ikinci bir deri gibi yapışmıştı.

Üşümüyordum ama titriyordum.

Bütün vücudum sarsılıyordu. Titreyen el...

Giriş yapın ve okumaya devam edin