BÖLÜM 264

KIŞ

Kolunu tamamen etrafıma doladı, beni daha da yakınına çekerek sanki beni hatıralardan koruyabilirmiş gibi.

“Hayır,” sesi kısık ve neredeyse kırılacak gibiydi.

“Hayır, bana bak.”

Ama zihnim o kabusun içine kayıyordu.

Düşüşü.

Vücudunun yere çarpma sesi.

Beni içten içe kemiren, boşlukta ...

Giriş yapın ve okumaya devam edin