BÖLÜM 285

"Suçluluk duygun belki hiç geçmeyecek," dedi annem, beni kucağına alırken, "ama onunla yaşamayı öğrenmen gerekecek. Ben öğrendim."

"Binlerce insanı, ölmeyen bir çocuğun ölümü yüzünden öldürmedin," diye ağladım, "ölse bile, ölmeyi hak etmiyorlardı. Vlad'ın kurbanlarıydılar ve onlara yardım etmek yer...

Giriş yapın ve okumaya devam edin