BÖLÜM 32

SELENE

Gözlerim kocaman açıldı. “Hayır. İmkansız.”

Kolunu tekrar kaldırdı, bileğini hafifçe kıpırdattı ve—ah hayır—midem bulandı, çünkü bir ayak daha havaya yükseldim, kucağımdaki kitap kayarak yere düştü ve ben yataktan üç ayak yükseklikte havada süzülüyordum.

“Ben… uçuyorum,” diye ağzımdan ...

Giriş yapın ve okumaya devam edin