Hazır

Odis

Kurdum Troy, sürü evinden ayrıldığımızdan beri hiçbir şey söylememişti. Şehre doğru koşmaya başladığımız anda duyguları benimkilerle karışmaya başladı. Bir şey söylemesine gerek yoktu, umudunu kendi umudummuş gibi hissedebiliyordum.

Bu toprakları avucumun içi gibi biliyorum ama onun nereye gitm...

Giriş yapın ve okumaya devam edin