章節 115
「我這不是為了讓媳婦兒跟我回家嘛。」他挑挑眉,哪怕說著軟話,那樣子看起來還是很驕傲的,「──什麼氣都忍得下。」
現在還跟他糾結誰是他「媳婦兒」已經沒有意義了,陸儼於是只是搖搖頭,「你曾經毀了我,卻也救了我父親。你說放我走的時候,我已經決定把這幾年的是非恩怨一筆勾銷。你既然已經做過決定,那麼讓我們都放下這些年的糾纏行不行?難道你非得讓我徹底恨上你才心滿意足?」
「你就不能給我個機會讓我跟你重新開始?」
陸儼還是慢慢地搖搖頭,「我做不到。」
「那麼,我也做不到。」葉少東看著他,深吸口氣,臉上的神情複雜難懂,「我不能容忍你生活在我看不見的地方,也不能容忍我的生活裡沒有你。」他說著,聳聳肩,自...
登入並繼續閱讀
章節
1. 章節 1
2. 章節 2
3. 章節 3
4. 章節 4
5. 章節 5
6. 章節 6
7. 章節 7
8. 章節 8
9. 章節 9
10. 章節 10
11. 章節 11
12. 章節 12
13. 章節 13
14. 章節 14
15. 章節 15
16. 章節 16
17. 章節 17
18. 章節 18
19. 章節 19
20. 章節 20
21. 章節 21
22. 章節 22
23. 章節 23
24. 章節 24
25. 章節 25
26. 章節 26
27. 章節 27
28. 章節 28
29. 章節 29
30. 章節 30
31. 章節 31
32. 章節 32
33. 章節 33
34. 章節 34
35. 章節 35
36. 章節 36
37. 章節 37
38. 章節 38
39. 章節 39
40. 章節 40
41. 章節 41
42. 章節 42
43. 章節 43
44. 章節 44
45. 章節 45
46. 章節 46
47. 章節 47
48. 章節 48
49. 章節 49
50. 章節 50
51. 章節 51
52. 章節 52
53. 章節 53
54. 章節 54
55. 章節 55
56. 章節 56
57. 章節 57
58. 章節 58
59. 章節 59
60. 章節 60
61. 章節 61
62. 章節 62
63. 章節 63
64. 章節 64
65. 章節 65
66. 章節 66
67. 章節 67
68. 章節 68
69. 章節 69
70. 章節 70
71. 章節 71
72. 章節 72
73. 章節 73
74. 章節 74
75. 章節 75
76. 章節 76
77. 章節 77
78. 章節 78
79. 章節 79
80. 章節 80
81. 章節 81
82. 章節 82
83. 章節 83
84. 章節 84
85. 章節 85
86. 章節 86
87. 章節 87
88. 章節 88
89. 章節 89
90. 章節 90
91. 章節 91
92. 章節 92
93. 章節 93
94. 章節 94
95. 章節 95
96. 章節 96
97. 章節 97
98. 章節 98
99. 章節 99
100. 章節 100
101. 章節 101
102. 章節 102
103. 章節 103
104. 章節 104
105. 章節 105
106. 章節 106
107. 章節 107
108. 章節 108
109. 章節 109
110. 章節 110
111. 章節 111
112. 章節 112
113. 章節 113
114. 章節 114
115. 章節 115
116. 章節 116
117. 章節 117
118. 章節 118
119. 章節 119
120. 章節 120
121. 章節 121
122. 章節 122
123. 章節 123
124. 章節 124
125. 章節 125
126. 章節 126
127. 章節 127
128. 章節 128
129. 章節 129
130. 章節 130
131. 章節 131
132. 章節 132
133. 章節 133
134. 章節 134
135. 章節 135
136. 章節 136
137. 章節 137
138. 章節 138
139. 章節 139
140. 章節 140
141. 章節 141
142. 章節 142
143. 章節 143
144. 章節 144
縮小
放大
