章節 121
陸儼沒想到喬司開口就是這些話,揣在口袋裡的指尖一僵,沒有說話。
他的答案喬司其實猜得出來,所以在沈默中,他還是用那種沒什麼起伏的語調問他:「如果給你機會,舅媽你會離開他嗎?」
陸儼愣了一下,接著冷笑:「我走得了嗎?」
「我幫你。」喬司這話非常突兀,但是他說出這句話的時候臉上的表情一點兒變化都沒有,顯然已經是經過考慮之後的結果,他感受到陸儼的驚愕可是卻沒有抬頭,細碎的劉海在午後的陽光下顯得格外柔順,但是說出來的話實在是太有殺傷力了……
「我幫你離開這裡。不過我時間已經不多了,來不及安排太多,只能保證你五年之內不被葉三找到。舅媽,你願意走嗎?」
陸儼這時的臉色已經完全變了:「你知道你在說...
登入並繼續閱讀

章節
1. 章節 1
2. 章節 2
3. 章節 3
4. 章節 4
5. 章節 5
6. 章節 6

7. 章節 7

8. 章節 8

9. 章節 9

10. 章節 10

11. 章節 11

12. 章節 12

13. 章節 13

14. 章節 14

15. 章節 15

16. 章節 16

17. 章節 17

18. 章節 18

19. 章節 19

20. 章節 20

21. 章節 21

22. 章節 22

23. 章節 23

24. 章節 24

25. 章節 25

26. 章節 26

27. 章節 27

28. 章節 28

29. 章節 29

30. 章節 30

31. 章節 31

32. 章節 32

33. 章節 33

34. 章節 34

35. 章節 35

36. 章節 36

37. 章節 37

38. 章節 38

39. 章節 39

40. 章節 40

41. 章節 41

42. 章節 42

43. 章節 43

44. 章節 44

45. 章節 45

46. 章節 46

47. 章節 47

48. 章節 48

49. 章節 49

50. 章節 50

51. 章節 51

52. 章節 52

53. 章節 53

54. 章節 54

55. 章節 55

56. 章節 56

57. 章節 57

58. 章節 58

59. 章節 59

60. 章節 60

61. 章節 61

62. 章節 62

63. 章節 63

64. 章節 64

65. 章節 65

66. 章節 66

67. 章節 67

68. 章節 68

69. 章節 69

70. 章節 70

71. 章節 71

72. 章節 72

73. 章節 73

74. 章節 74

75. 章節 75

76. 章節 76

77. 章節 77

78. 章節 78

79. 章節 79

80. 章節 80

81. 章節 81

82. 章節 82

83. 章節 83

84. 章節 84

85. 章節 85

86. 章節 86

87. 章節 87

88. 章節 88

89. 章節 89

90. 章節 90

91. 章節 91

92. 章節 92

93. 章節 93

94. 章節 94

95. 章節 95

96. 章節 96

97. 章節 97

98. 章節 98

99. 章節 99

100. 章節 100

101. 章節 101

102. 章節 102

103. 章節 103

104. 章節 104

105. 章節 105

106. 章節 106

107. 章節 107

108. 章節 108

109. 章節 109

110. 章節 110

111. 章節 111

112. 章節 112

113. 章節 113

114. 章節 114

115. 章節 115

116. 章節 116

117. 章節 117

118. 章節 118

119. 章節 119

120. 章節 120

121. 章節 121

122. 章節 122

123. 章節 123

124. 章節 124

125. 章節 125

126. 章節 126

127. 章節 127

128. 章節 128

129. 章節 129

130. 章節 130

131. 章節 131

132. 章節 132

133. 章節 133

134. 章節 134

135. 章節 135

136. 章節 136

137. 章節 137

138. 章節 138

139. 章節 139

140. 章節 140

141. 章節 141

142. 章節 142

143. 章節 143

144. 章節 144


縮小

放大