章節 35
陸儼被他扯得頭昏眼花,閉著眼睛嘆了口氣,「只是想去找點吃的罷了。」
「餓了?」葉少東靠著牆往餐廳的方向看了看,想起晚上下屬送來的已經被他掃光的晚飯,回頭瞪了陸儼一眼,「晚上叫你吃飯的時候想什麼了?」這個時間,他也不好再打電話叫下屬從被窩裡爬起來老遠的買外賣送過來……
陸儼只是沉默地搖搖頭,「沒什麼了,睡吧。」
「睡什麼睡啊,你待在我身邊沒兩天就讓你生著病餓著肚子再睡回去?不知道的還真以為我怎麼虐待你了。」無所不能的葉三少於是打著哈欠從被窩裡爬起來,趿拉上拖鞋去了廚房,「──等著啊!」
接著外面一陣叮當直響,陸儼閉著眼睛聽著廚房開火的聲音,內心裡那種莫名的情愫又翻滾起來,讓他不自禁地皺緊...
登入並繼續閱讀
章節
1. 章節 1
2. 章節 2
3. 章節 3
4. 章節 4
5. 章節 5
6. 章節 6
7. 章節 7
8. 章節 8
9. 章節 9
10. 章節 10
11. 章節 11
12. 章節 12
13. 章節 13
14. 章節 14
15. 章節 15
16. 章節 16
17. 章節 17
18. 章節 18
19. 章節 19
20. 章節 20
21. 章節 21
22. 章節 22
23. 章節 23
24. 章節 24
25. 章節 25
26. 章節 26
27. 章節 27
28. 章節 28
29. 章節 29
30. 章節 30
31. 章節 31
32. 章節 32
33. 章節 33
34. 章節 34
35. 章節 35
36. 章節 36
37. 章節 37
38. 章節 38
39. 章節 39
40. 章節 40
41. 章節 41
42. 章節 42
43. 章節 43
44. 章節 44
45. 章節 45
46. 章節 46
47. 章節 47
48. 章節 48
49. 章節 49
50. 章節 50
51. 章節 51
52. 章節 52
53. 章節 53
54. 章節 54
55. 章節 55
56. 章節 56
57. 章節 57
58. 章節 58
59. 章節 59
60. 章節 60
61. 章節 61
62. 章節 62
63. 章節 63
64. 章節 64
65. 章節 65
66. 章節 66
67. 章節 67
68. 章節 68
69. 章節 69
70. 章節 70
71. 章節 71
72. 章節 72
73. 章節 73
74. 章節 74
75. 章節 75
76. 章節 76
77. 章節 77
78. 章節 78
79. 章節 79
80. 章節 80
81. 章節 81
82. 章節 82
83. 章節 83
84. 章節 84
85. 章節 85
86. 章節 86
87. 章節 87
88. 章節 88
89. 章節 89
90. 章節 90
91. 章節 91
92. 章節 92
93. 章節 93
94. 章節 94
95. 章節 95
96. 章節 96
97. 章節 97
98. 章節 98
99. 章節 99
100. 章節 100
101. 章節 101
102. 章節 102
103. 章節 103
104. 章節 104
105. 章節 105
106. 章節 106
107. 章節 107
108. 章節 108
109. 章節 109
110. 章節 110
111. 章節 111
112. 章節 112
113. 章節 113
114. 章節 114
115. 章節 115
116. 章節 116
117. 章節 117
118. 章節 118
119. 章節 119
120. 章節 120
121. 章節 121
122. 章節 122
123. 章節 123
124. 章節 124
125. 章節 125
126. 章節 126
127. 章節 127
128. 章節 128
129. 章節 129
130. 章節 130
131. 章節 131
132. 章節 132
133. 章節 133
134. 章節 134
135. 章節 135
136. 章節 136
137. 章節 137
138. 章節 138
139. 章節 139
140. 章節 140
141. 章節 141
142. 章節 142
143. 章節 143
144. 章節 144
縮小
放大
