章節 79
陸儼看著他,此刻葉少東熟悉的聲音和安撫的語氣讓他逐漸接受,他慢慢閉上眼睛,過了好半晌,才終於泄了力氣如同被抽走了支撐的布偶一般完全在沙發上癱軟下來!
陸儼覺得自己這輩子所能付出的全部恐懼感都在已經過去的那一夜之間用盡了。那樣的驚嚇愕然和恐懼並不僅僅只是源於他被人用槍指著頭威脅到了性命,更多的是因為喬司在他面前面不改色輕描淡寫地生生殺了兩個大活人,還因為他對那個時候威脅到喬司性命的殺手開的那一槍。
──他這輩子,第一次被人拿槍指著頭,第一次看見殺人,第一次開槍見血。那麼多的第一次發生在昨夜,可惜,全都是些致命的不好回憶……
那些人狰狞看著自己的眼神,他們死在自己眼前的樣子,子彈打在那人胳膊...
登入並繼續閱讀
章節
1. 章節 1
2. 章節 2
3. 章節 3
4. 章節 4
5. 章節 5
6. 章節 6
7. 章節 7
8. 章節 8
9. 章節 9
10. 章節 10
11. 章節 11
12. 章節 12
13. 章節 13
14. 章節 14
15. 章節 15
16. 章節 16
17. 章節 17
18. 章節 18
19. 章節 19
20. 章節 20
21. 章節 21
22. 章節 22
23. 章節 23
24. 章節 24
25. 章節 25
26. 章節 26
27. 章節 27
28. 章節 28
29. 章節 29
30. 章節 30
31. 章節 31
32. 章節 32
33. 章節 33
34. 章節 34
35. 章節 35
36. 章節 36
37. 章節 37
38. 章節 38
39. 章節 39
40. 章節 40
41. 章節 41
42. 章節 42
43. 章節 43
44. 章節 44
45. 章節 45
46. 章節 46
47. 章節 47
48. 章節 48
49. 章節 49
50. 章節 50
51. 章節 51
52. 章節 52
53. 章節 53
54. 章節 54
55. 章節 55
56. 章節 56
57. 章節 57
58. 章節 58
59. 章節 59
60. 章節 60
61. 章節 61
62. 章節 62
63. 章節 63
64. 章節 64
65. 章節 65
66. 章節 66
67. 章節 67
68. 章節 68
69. 章節 69
70. 章節 70
71. 章節 71
72. 章節 72
73. 章節 73
74. 章節 74
75. 章節 75
76. 章節 76
77. 章節 77
78. 章節 78
79. 章節 79
80. 章節 80
81. 章節 81
82. 章節 82
83. 章節 83
84. 章節 84
85. 章節 85
86. 章節 86
87. 章節 87
88. 章節 88
89. 章節 89
90. 章節 90
91. 章節 91
92. 章節 92
93. 章節 93
94. 章節 94
95. 章節 95
96. 章節 96
97. 章節 97
98. 章節 98
99. 章節 99
100. 章節 100
101. 章節 101
102. 章節 102
103. 章節 103
104. 章節 104
105. 章節 105
106. 章節 106
107. 章節 107
108. 章節 108
109. 章節 109
110. 章節 110
111. 章節 111
112. 章節 112
113. 章節 113
114. 章節 114
115. 章節 115
116. 章節 116
117. 章節 117
118. 章節 118
119. 章節 119
120. 章節 120
121. 章節 121
122. 章節 122
123. 章節 123
124. 章節 124
125. 章節 125
126. 章節 126
127. 章節 127
128. 章節 128
129. 章節 129
130. 章節 130
131. 章節 131
132. 章節 132
133. 章節 133
134. 章節 134
135. 章節 135
136. 章節 136
137. 章節 137
138. 章節 138
139. 章節 139
140. 章節 140
141. 章節 141
142. 章節 142
143. 章節 143
144. 章節 144
縮小
放大
