章節 98
「他那個樣子有些像害怕心愛之物離他而去的小孩子,有著心虛的固執,可是隱藏得很好,外人看不出來。」
「是嗎?」林清遠抬頭目光越過他們落在大廳的一側,意有所指地反問葉三,「陸儼是你的人──那他呢?那孩子的去留,三少也能做主嗎?」
葉少東聞言摟著陸儼側身順著他的眼神看過去,在那裡,避開了人群的喬司正在心無旁騖地吃蛋糕喝飲料……
喬司這孩子雖然喜歡吃,但吃相是慢條斯理非常好看的,即使是從舊時代過來而非常注重餐桌禮儀的葉司令看著,也挑不出任何毛病。
但是隔著這麼遠的距離,沒有人能看得出來,在喬司緩慢進行著一層不變的咀嚼動作時,他的眼神、甚至是整個人散發的氣場,卻驟然變了!
──變得警惕而戒備,...
登入並繼續閱讀
章節
1. 章節 1
2. 章節 2
3. 章節 3
4. 章節 4
5. 章節 5
6. 章節 6
7. 章節 7
8. 章節 8
9. 章節 9
10. 章節 10
11. 章節 11
12. 章節 12
13. 章節 13
14. 章節 14
15. 章節 15
16. 章節 16
17. 章節 17
18. 章節 18
19. 章節 19
20. 章節 20
21. 章節 21
22. 章節 22
23. 章節 23
24. 章節 24
25. 章節 25
26. 章節 26
27. 章節 27
28. 章節 28
29. 章節 29
30. 章節 30
31. 章節 31
32. 章節 32
33. 章節 33
34. 章節 34
35. 章節 35
36. 章節 36
37. 章節 37
38. 章節 38
39. 章節 39
40. 章節 40
41. 章節 41
42. 章節 42
43. 章節 43
44. 章節 44
45. 章節 45
46. 章節 46
47. 章節 47
48. 章節 48
49. 章節 49
50. 章節 50
51. 章節 51
52. 章節 52
53. 章節 53
54. 章節 54
55. 章節 55
56. 章節 56
57. 章節 57
58. 章節 58
59. 章節 59
60. 章節 60
61. 章節 61
62. 章節 62
63. 章節 63
64. 章節 64
65. 章節 65
66. 章節 66
67. 章節 67
68. 章節 68
69. 章節 69
70. 章節 70
71. 章節 71
72. 章節 72
73. 章節 73
74. 章節 74
75. 章節 75
76. 章節 76
77. 章節 77
78. 章節 78
79. 章節 79
80. 章節 80
81. 章節 81
82. 章節 82
83. 章節 83
84. 章節 84
85. 章節 85
86. 章節 86
87. 章節 87
88. 章節 88
89. 章節 89
90. 章節 90
91. 章節 91
92. 章節 92
93. 章節 93
94. 章節 94
95. 章節 95
96. 章節 96
97. 章節 97
98. 章節 98
99. 章節 99
100. 章節 100
101. 章節 101
102. 章節 102
103. 章節 103
104. 章節 104
105. 章節 105
106. 章節 106
107. 章節 107
108. 章節 108
109. 章節 109
110. 章節 110
111. 章節 111
112. 章節 112
113. 章節 113
114. 章節 114
115. 章節 115
116. 章節 116
117. 章節 117
118. 章節 118
119. 章節 119
120. 章節 120
121. 章節 121
122. 章節 122
123. 章節 123
124. 章節 124
125. 章節 125
126. 章節 126
127. 章節 127
128. 章節 128
129. 章節 129
130. 章節 130
131. 章節 131
132. 章節 132
133. 章節 133
134. 章節 134
135. 章節 135
136. 章節 136
137. 章節 137
138. 章節 138
139. 章節 139
140. 章節 140
141. 章節 141
142. 章節 142
143. 章節 143
144. 章節 144
縮小
放大
