章節 11
南蘭被鐘毓琰的眼神嚇到了,他微張著嘴,看著鐘毓琰。
南蘭最先反應過來,擺了擺手,道:「我……我知道了,我出門會帶個人的。」
鐘毓琰也察覺到自己有些僭越,見南蘭做出了讓步,他也不好再多說什麼,便緩緩吐出一個字:「好。」
說完,他就轉身回到了自己的房間。
南蘭在房間裡窩了三天,宅男本質體現的淋漓盡致,每天一日三餐有人送進來,自己不是吃飽了睡,就是睡飽了吃。鐘毓琰那邊呢,人家每天練練字,看看兵書,練練劍,絲毫沒有要繼續劇情的樣子。
南蘭不禁感嘆,古人的生活也太乏味了吧。
不過這宴席的劇情什麼時候才能開始啊?這大老闆到底在想什麼,進度這麼慢什麼時候能拍完啊!
南蘭在床上想了半天,起身披了...
登入並繼續閱讀
章節
1. 章節 1
2. 章節 2
3. 章節 3
4. 章節 4
5. 章節 5
6. 章節 6
7. 章節 7
8. 章節 8
9. 章節 9
10. 章節 10
11. 章節 11
12. 章節 12
13. 章節 13
14. 章節 14
15. 章節 15
16. 章節 16
17. 章節 17
18. 章節 18
19. 章節 19
20. 章節 20
21. 章節 21
22. 章節 22
23. 章節 23
24. 章節 24
25. 章節 25
26. 章節 26
27. 章節 27
28. 章節 28
29. 章節 29
30. 章節 30
31. 章節 31
32. 章節 32
33. 章節 33
34. 章節 34
35. 章節 35
36. 章節 36
37. 章節 37
38. 章節 38
39. 章節 39
40. 章節 40
41. 章節 41
42. 章節 42
43. 章節 43
44. 章節 44
45. 章節 45
46. 章節 46
47. 章節 47
48. 章節 48
49. 章節 49
50. 章節 50
51. 章節 51
52. 章節 52
53. 章節 53
54. 章節 54
55. 章節 55
56. 章節 56
57. 章節 57
58. 章節 58
59. 章節 59
60. 章節 60
61. 章節 61
62. 章節 62
63. 章節 63
64. 章節 64
65. 章節 65
66. 章節 66
67. 章節 67
68. 章節 68
69. 章節 69
70. 章節 70
71. 章節 71
72. 章節 72
73. 章節 73
74. 章節 74
75. 章節 75
76. 章節 76
77. 章節 77
78. 章節 78
79. 章節 79
80. 章節 80
81. 章節 81
82. 章節 82
83. 章節 83
84. 章節 84
85. 章節 85
86. 章節 86
87. 章節 87
88. 章節 88
89. 章節 89
90. 章節 90
91. 章節 91
92. 章節 92
93. 章節 93
94. 章節 94
95. 章節 95
96. 章節 96
97. 章節 97
98. 章節 98
99. 章節 99
100. 章節 100
101. 章節 101
縮小
放大
