章節 107
「這是趙弘陽家,按道理說不該還有人在。」喻少謙沉思。
喻少裴抬起頭,緊緊盯著二樓那幾扇打開的窗戶,他眼睛猛地睜大,連帶聲音都已經顫抖起來,他懊悔地問:「少謙,你說二樓能看見這裡嗎?」
喻少謙不解地抬起頭,他用眼神衡量了一下,斬釘截鐵道:「能!肯定就是剛剛有人在裡面看見咱們路過!我讓人調一下路口監控去……」
喻少謙還在叽叽喳喳地念叨,喻少裴卻感覺耳邊轟鳴,二樓能看見,就算那時候他看不見了,也知道自己在這裡等他?
他曾經離林讓這麼近……
那個墨鏡男想要殺誰?分屍又是怎麼進行的?這些喻少謙都不得不斟酌,警隊早早地包圍了南橋,可是喻少裴心裡卻總覺得不對勁。
他滿腦子都是畫面上林讓最後出現在...
登入並繼續閱讀

章節
1. 章節 1
2. 章節 2
3. 章節 3
4. 章節 4
5. 章節 5
6. 章節 6

7. 章節 7

8. 章節 8

9. 章節 9

10. 章節 10

11. 章節 11

12. 章節 12

13. 章節 13

14. 章節 14

15. 章節 15

16. 章節 16

17. 章節 17

18. 章節 18

19. 章節 19

20. 章節 20

21. 章節 21

22. 章節 22

23. 章節 23

24. 章節 24

25. 章節 25

26. 章節 26

27. 章節 27

28. 章節 28

29. 章節 29

30. 章節 30

31. 章節 31

32. 章節 32

33. 章節 33

34. 章節 34

35. 章節 35

36. 章節 36

37. 章節 37

38. 章節 38

39. 章節 39

40. 章節 40

41. 章節 41

42. 章節 42

43. 章節 43

44. 章節 44

45. 章節 45

46. 章節 46

47. 章節 47

48. 章節 48

49. 章節 49

50. 章節 50

51. 章節 51

52. 章節 52

53. 章節 53

54. 章節 54

55. 章節 55

56. 章節 56

57. 章節 57

58. 章節 58

59. 章節 59

60. 章節 60

61. 章節 61

62. 章節 62

63. 章節 63

64. 章節 64

65. 章節 65

66. 章節 66

67. 章節 67

68. 章節 68

69. 章節 69

70. 章節 70

71. 章節 71

72. 章節 72

73. 章節 73

74. 章節 74

75. 章節 75

76. 章節 76

77. 章節 77

78. 章節 78

79. 章節 79

80. 章節 80

81. 章節 81

82. 章節 82

83. 章節 83

84. 章節 84

85. 章節 85

86. 章節 86

87. 章節 87

88. 章節 88

89. 章節 89

90. 章節 90

91. 章節 91

92. 章節 92

93. 章節 93

94. 章節 94

95. 章節 95

96. 章節 96

97. 章節 97

98. 章節 98

99. 章節 99

100. 章節 100

101. 章節 101

102. 章節 102

103. 章節 103

104. 章節 104

105. 章節 105

106. 章節 106

107. 章節 107

108. 章節 108

109. 章節 109

110. 章節 110

111. 章節 111


縮小

放大