章節 101
嚴書意的眼中充滿震驚,他不可置信地問道:「你知道你在說什麼嗎?我再給你一次機會。」
初春的夜晚或許比冬日還要冷上幾分,吹得穆司聞鼻尖紅潤,也吹出了迎風淚。他抬起手拭去,迎著風將決絕的話重述一遍,「分開吧,不必再互相折磨對方,協議從一開始我就沒有簽過字,你我之間互不相欠。」
所有事情的走向都超出了預想,穆司聞連夜準備好辭職報告發送到隋尚的信箱裡,收拾好自己的行李,盡量不留下一件屬於他的東西。
他站在餐桌前,看著準備好的蠟燭和蛋糕,心裡不禁泛起了酸澀。生氣之下,把所有的東西倒進垃圾桶,就連那張寫了道歉的信也被撕碎。
在離開這間屋子前,他拉著行李站在門口,視線從曾經嬉笑過的客廳掃過在熱氣下擁...
登入並繼續閱讀

章節
1. 章節 1
2. 章節 2
3. 章節 3
4. 章節 4
5. 章節 5
6. 章節 6

7. 章節 7

8. 章節 8

9. 章節 9

10. 章節 10

11. 章節 11

12. 章節 12

13. 章節 13

14. 章節 14

15. 章節 15

16. 章節 16

17. 章節 17

18. 章節 18

19. 章節 19

20. 章節 20

21. 章節 21

22. 章節 22

23. 章節 23

24. 章節 24

25. 章節 25

26. 章節 26

27. 章節 27

28. 章節 28

29. 章節 29

30. 章節 30

31. 章節 31

32. 章節 32

33. 章節 33

34. 章節 34

35. 章節 35

36. 章節 36

37. 章節 37

38. 章節 38

39. 章節 39

40. 章節 40

41. 章節 41

42. 章節 42

43. 章節 43

44. 章節 44

45. 章節 45

46. 章節 46

47. 章節 47

48. 章節 48

49. 章節 49

50. 章節 50

51. 章節 51

52. 章節 52

53. 章節 53

54. 章節 54

55. 章節 55

56. 章節 56

57. 章節 57

58. 章節 58

59. 章節 59

60. 章節 60

61. 章節 61

62. 章節 62

63. 章節 63

64. 章節 64

65. 章節 65

66. 章節 66

67. 章節 67

68. 章節 68

69. 章節 69

70. 章節 70

71. 章節 71

72. 章節 72

73. 章節 73

74. 章節 74

75. 章節 75

76. 章節 76

77. 章節 77

78. 章節 78

79. 章節 79

80. 章節 80

81. 章節 81

82. 章節 82

83. 章節 83

84. 章節 84

85. 章節 85

86. 章節 86

87. 章節 87

88. 章節 88

89. 章節 89

90. 章節 90

91. 章節 91

92. 章節 92

93. 章節 93

94. 章節 94

95. 章節 95

96. 章節 96

97. 章節 97

98. 章節 98

99. 章節 99

100. 章節 100

101. 章節 101

102. 章節 102

103. 章節 103

104. 章節 104

105. 章節 105

106. 章節 106

107. 章節 107

108. 章節 108

109. 章節 109

110. 章節 110

111. 章節 111

112. 章節 112

113. 章節 113

114. 章節 114

115. 章節 115

116. 章節 116


縮小

放大