章節 91
潘俊杰接到小柔的電話,下了樓,發現她果然站在車前等著自己。
已是秋末冬初,涼風透骨。孫語柔穿著一層薄薄的睡衣,凍得哆哆嗦嗦。
潘俊杰趕忙打開車門,拉小柔坐進後座,一邊用手捂暖她,一邊責怪道:「凍成這樣,怎麼不知道多穿件衣服?」
小柔笑得一臉嬌憨,柔柔地撒嬌:「老公,人家就是突然想你了嘛,你都兩天沒來啦。」
「我前幾天回去晚了,柔柔好像有點起疑心。」潘俊杰解釋道。
「還以為在一個小區租房子就可以經常在一起,沒想到還是這麼不方便。」孫語柔撅著嘴抱怨。
潘俊杰摟著小柔安慰:「要不我們下次還是去你那兒吧,好歹不這麼冷。」
「不要,我租的房子你又不是不知道,就一室一廳,萬一半夜方姨起床看見...
登入並繼續閱讀

章節
1. 章節 1
2. 章節 2
3. 章節 3
4. 章節 4
5. 章節 5
6. 章節 6

7. 章節 7

8. 章節 8

9. 章節 9

10. 章節 10

11. 章節 11

12. 章節 12

13. 章節 13

14. 章節 14

15. 章節 15

16. 章節 16

17. 章節 17

18. 章節 18

19. 章節 19

20. 章節 20

21. 章節 21

22. 章節 22

23. 章節 23

24. 章節 24

25. 章節 25

26. 章節 26

27. 章節 27

28. 章節 28

29. 章節 29

30. 章節 30

31. 章節 31

32. 章節 32

33. 章節 33

34. 章節 34

35. 章節 35

36. 章節 36

37. 章節 37

38. 章節 38

39. 章節 39

40. 章節 40

41. 章節 41

42. 章節 42

43. 章節 43

44. 章節 44

45. 章節 45

46. 章節 46

47. 章節 47

48. 章節 48

49. 章節 49

50. 章節 50

51. 章節 51

52. 章節 52

53. 章節 53

54. 章節 54

55. 章節 55

56. 章節 56

57. 章節 57

58. 章節 58

59. 章節 59

60. 章節 60

61. 章節 61

62. 章節 62

63. 章節 63

64. 章節 64

65. 章節 65

66. 章節 66

67. 章節 67

68. 章節 68

69. 章節 69

70. 章節 70

71. 章節 71

72. 章節 72

73. 章節 73

74. 章節 74

75. 章節 75

76. 章節 76

77. 章節 77

78. 章節 78

79. 章節 79

80. 章節 80

81. 章節 81

82. 章節 82

83. 章節 83

84. 章節 84

85. 章節 85

86. 章節 86

87. 章節 87

88. 章節 88

89. 章節 89

90. 章節 90

91. 章節 91

92. 章節 92

93. 章節 93

94. 章節 94

95. 章節 95

96. 章節 96

97. 章節 97

98. 章節 98


縮小

放大