章節 88
早上晴空萬里的,可是不知道為什麼,半夜三更的時候,突然雷聲大作,蘇晔向來就睡得淺,看了看窗外,不知道唐杺會不會害怕。突然,他好像聽到了什麼細細碎碎的聲音,鞋也來不及穿,蘇晔就跑了過去,急急忙忙開了一盞不太亮的燈,怕燈光太刺眼,唐杺一下子不習慣。
唐杺在床上胡亂地喊叫和掙扎,但是聲音並不大,只是眼淚不停地落。「寶寶?寶寶?你醒醒,醒醒。」蘇晔喚了幾聲,唐杺才終於慢慢睜開眼睛,一時分不清現實和夢境,睜開的眼睛有些空洞,仿佛被一個夢掏空了所有力氣和精力。蘇晔心疼地將唐杺抱緊,「是不是做噩夢了?我在這裡,那些都是夢,都是夢,醒了就好。」
緩了好一陣,唐杺懵懵懂懂的才有反應,外面一個驚雷讓她往蘇晔懷...
登入並繼續閱讀
章節
1. 章節 1
2. 章節 2
3. 章節 3
4. 章節 4
5. 章節 5
6. 章節 6
7. 章節 7
8. 章節 8
9. 章節 9
10. 章節 10
11. 章節 11
12. 章節 12
13. 章節 13
14. 章節 14
15. 章節 15
16. 章節 16
17. 章節 17
18. 章節 18
19. 章節 19
20. 章節 20
21. 章節 21
22. 章節 22
23. 章節 23
24. 章節 24
25. 章節 25
26. 章節 26
27. 章節 27
28. 章節 28
29. 章節 29
30. 章節 30
31. 章節 31
32. 章節 32
33. 章節 33
34. 章節 34
35. 章節 35
36. 章節 36
37. 章節 37
38. 章節 38
39. 章節 39
40. 章節 40
41. 章節 41
42. 章節 42
43. 章節 43
44. 章節 44
45. 章節 45
46. 章節 46
47. 章節 47
48. 章節 48
49. 章節 49
50. 章節 50
51. 章節 51
52. 章節 52
53. 章節 53
54. 章節 54
55. 章節 55
56. 章節 56
57. 章節 57
58. 章節 58
59. 章節 59
60. 章節 60
61. 章節 61
62. 章節 62
63. 章節 63
64. 章節 64
65. 章節 65
66. 章節 66
67. 章節 67
68. 章節 68
69. 章節 69
70. 章節 70
71. 章節 71
72. 章節 72
73. 章節 73
74. 章節 74
75. 章節 75
76. 章節 76
77. 章節 77
78. 章節 78
79. 章節 79
80. 章節 80
81. 章節 81
82. 章節 82
83. 章節 83
84. 章節 84
85. 章節 85
86. 章節 86
87. 章節 87
88. 章節 88
89. 章節 89
90. 章節 90
91. 章節 91
92. 章節 92
93. 章節 93
94. 章節 94
95. 章節 95
96. 章節 96
97. 章節 97
98. 章節 98
99. 章節 99
100. 章節 100
101. 章節 101
102. 章節 102
103. 章節 103
104. 章節 104
105. 章節 105
106. 章節 106
107. 章節 107
108. 章節 108
109. 章節 109
110. 章節 110
111. 章節 111
縮小
放大
