章節 103
隋陽被他說得有些懵了,揉了揉額頭,「什麼意思啊?」
「沒事,傻人有傻福。」穆司聞話沒說透,一是不想讓隋陽尷尬,二是想看看嚴書意到底是什麼意思。
一根筋的隋陽還抓著他追問,「到底什麼意思啊,楚析他來不也得聽上面的。」見穆司聞不願說清楚,他湊上去靠在穆司聞肩頭撒嬌,「你是不是不想看到我?你是不是不喜歡我了?」
穆司聞推開黏在肩頭上的腦袋,「沒有,你來我很高興,最喜歡你了。」
「嘿嘿,那就好,我也最喜歡你。」
一句話就把隋陽哄得心花怒放,抱著穆司聞不肯撒手纏了一早上,直到他在溫暖的房間睡了過去,隋陽才放輕腳步離開。
這邊被迫和老婆分開的隋尚追人追到了大院,他蹲在一旁看著嚴書意和嚴老爺子下棋。在嚴老爺...
登入並繼續閱讀
章節
1. 章節 1
2. 章節 2
3. 章節 3
4. 章節 4
5. 章節 5
6. 章節 6
7. 章節 7
8. 章節 8
9. 章節 9
10. 章節 10
11. 章節 11
12. 章節 12
13. 章節 13
14. 章節 14
15. 章節 15
16. 章節 16
17. 章節 17
18. 章節 18
19. 章節 19
20. 章節 20
21. 章節 21
22. 章節 22
23. 章節 23
24. 章節 24
25. 章節 25
26. 章節 26
27. 章節 27
28. 章節 28
29. 章節 29
30. 章節 30
31. 章節 31
32. 章節 32
33. 章節 33
34. 章節 34
35. 章節 35
36. 章節 36
37. 章節 37
38. 章節 38
39. 章節 39
40. 章節 40
41. 章節 41
42. 章節 42
43. 章節 43
44. 章節 44
45. 章節 45
46. 章節 46
47. 章節 47
48. 章節 48
49. 章節 49
50. 章節 50
51. 章節 51
52. 章節 52
53. 章節 53
54. 章節 54
55. 章節 55
56. 章節 56
57. 章節 57
58. 章節 58
59. 章節 59
60. 章節 60
61. 章節 61
62. 章節 62
63. 章節 63
64. 章節 64
65. 章節 65
66. 章節 66
67. 章節 67
68. 章節 68
69. 章節 69
70. 章節 70
71. 章節 71
72. 章節 72
73. 章節 73
74. 章節 74
75. 章節 75
76. 章節 76
77. 章節 77
78. 章節 78
79. 章節 79
80. 章節 80
81. 章節 81
82. 章節 82
83. 章節 83
84. 章節 84
85. 章節 85
86. 章節 86
87. 章節 87
88. 章節 88
89. 章節 89
90. 章節 90
91. 章節 91
92. 章節 92
93. 章節 93
94. 章節 94
95. 章節 95
96. 章節 96
97. 章節 97
98. 章節 98
99. 章節 99
100. 章節 100
101. 章節 101
102. 章節 102
103. 章節 103
104. 章節 104
105. 章節 105
106. 章節 106
107. 章節 107
108. 章節 108
109. 章節 109
110. 章節 110
111. 章節 111
112. 章節 112
113. 章節 113
114. 章節 114
115. 章節 115
116. 章節 116
縮小
放大
