章節 145
「蕭之晏!」蕭晔回身怒目而視,只罵道:「君子不器,我蕭晔君子坦蕩蕩,自問推己及人,問心無愧!你一次又一次欺騙我的時候,可有把我當成你的大哥!你陷害我入獄的時候,可有把我當成你大哥!我雪夜同你談心的時候,你可有同我坦誠相待!之晏,我可有哪一次放棄過你!你為什麼能如此殘忍,一次又一次地挖我的心,剃我的骨!之晏,我蕭晔,承擔不起你這一聲大哥!」
「此後錦書休寄,畫樓雲雨無憑。」蕭晔只擺手而去,之晏呆呆地跪在門檻前,雙手抱著蜷曲的雙腿,眉宇間凝固著傷心與思念,他望著蕭晔的背影,只喃喃喊了聲:「大哥。」他傷心極了,豆大的淚水從眼眶中流下,心中像斷了線的珍珠灑落一地。
故人不再牽絆,我們緣分盡散,餘生...
登入並繼續閱讀
章節
1. 章節 1
2. 章節 2
3. 章節 3
4. 章節 4
5. 章節 5
6. 章節 6
7. 章節 7
8. 章節 8
9. 章節 9
10. 章節 10
11. 章節 11
12. 章節 12
13. 章節 13
14. 章節 14
15. 章節 15
16. 章節 16
17. 章節 17
18. 章節 18
19. 章節 19
20. 章節 20
21. 章節 21
22. 章節 22
23. 章節 23
24. 章節 24
25. 章節 25
26. 章節 26
27. 章節 27
28. 章節 28
29. 章節 29
30. 章節 30
31. 章節 31
32. 章節 32
33. 章節 33
34. 章節 34
35. 章節 35
36. 章節 36
37. 章節 37
38. 章節 38
39. 章節 39
40. 章節 40
41. 章節 41
42. 章節 42
43. 章節 43
44. 章節 44
45. 章節 45
46. 章節 46
47. 章節 47
48. 章節 48
49. 章節 49
50. 章節 50
51. 章節 51
52. 章節 52
53. 章節 53
54. 章節 54
55. 章節 55
56. 章節 56
57. 章節 57
58. 章節 58
59. 章節 59
60. 章節 60
61. 章節 61
62. 章節 62
63. 章節 63
64. 章節 64
65. 章節 65
66. 章節 66
67. 章節 67
68. 章節 68
69. 章節 69
70. 章節 70
71. 章節 71
72. 章節 72
73. 章節 73
74. 章節 74
75. 章節 75
76. 章節 76
77. 章節 77
78. 章節 78
79. 章節 79
80. 章節 80
81. 章節 81
82. 章節 82
83. 章節 83
84. 章節 84
85. 章節 85
86. 章節 86
87. 章節 87
88. 章節 88
89. 章節 89
90. 章節 90
91. 章節 91
92. 章節 92
93. 章節 93
94. 章節 94
95. 章節 95
96. 章節 96
97. 章節 97
98. 章節 98
99. 章節 99
100. 章節 100
101. 章節 101
102. 章節 102
103. 章節 103
104. 章節 104
105. 章節 105
106. 章節 106
107. 章節 107
108. 章節 108
109. 章節 109
110. 章節 110
111. 章節 111
112. 章節 112
113. 章節 113
114. 章節 114
115. 章節 115
116. 章節 116
117. 章節 117
118. 章節 118
119. 章節 119
120. 章節 120
121. 章節 121
122. 章節 122
123. 章節 123
124. 章節 124
125. 章節 125
126. 章節 126
127. 章節 127
128. 章節 128
129. 章節 129
130. 章節 130
131. 章節 131
132. 章節 132
133. 章節 133
134. 章節 134
135. 章節 135
136. 章節 136
137. 章節 137
138. 章節 138
139. 章節 139
140. 章節 140
141. 章節 141
142. 章節 142
143. 章節 143
144. 章節 144
145. 章節 145
146. 章節 146
147. 章節 147
縮小
放大
