章節 145
「蕭之晏!」蕭晔回身怒目而視,只罵道:「君子不器,我蕭晔君子坦蕩蕩,自問推己及人,問心無愧!你一次又一次欺騙我的時候,可有把我當成你的大哥!你陷害我入獄的時候,可有把我當成你大哥!我雪夜同你談心的時候,你可有同我坦誠相待!之晏,我可有哪一次放棄過你!你為什麼能如此殘忍,一次又一次地挖我的心,剃我的骨!之晏,我蕭晔,承擔不起你這一聲大哥!」
「此後錦書休寄,畫樓雲雨無憑。」蕭晔只擺手而去,之晏呆呆地跪在門檻前,雙手抱著蜷曲的雙腿,眉宇間凝固著傷心與思念,他望著蕭晔的背影,只喃喃喊了聲:「大哥。」他傷心極了,豆大的淚水從眼眶中流下,心中像斷了線的珍珠灑落一地。
故人不再牽絆,我們緣分盡散,餘生...
登入並繼續閱讀

章節
1. 章節 1
2. 章節 2
3. 章節 3
4. 章節 4
5. 章節 5
6. 章節 6

7. 章節 7

8. 章節 8

9. 章節 9

10. 章節 10

11. 章節 11

12. 章節 12

13. 章節 13

14. 章節 14

15. 章節 15

16. 章節 16

17. 章節 17

18. 章節 18

19. 章節 19

20. 章節 20

21. 章節 21

22. 章節 22

23. 章節 23

24. 章節 24

25. 章節 25

26. 章節 26

27. 章節 27

28. 章節 28

29. 章節 29

30. 章節 30

31. 章節 31

32. 章節 32

33. 章節 33

34. 章節 34

35. 章節 35

36. 章節 36

37. 章節 37

38. 章節 38

39. 章節 39

40. 章節 40

41. 章節 41

42. 章節 42

43. 章節 43

44. 章節 44

45. 章節 45

46. 章節 46

47. 章節 47

48. 章節 48

49. 章節 49

50. 章節 50

51. 章節 51

52. 章節 52

53. 章節 53

54. 章節 54

55. 章節 55

56. 章節 56

57. 章節 57

58. 章節 58

59. 章節 59

60. 章節 60

61. 章節 61

62. 章節 62

63. 章節 63

64. 章節 64

65. 章節 65

66. 章節 66

67. 章節 67

68. 章節 68

69. 章節 69

70. 章節 70

71. 章節 71

72. 章節 72

73. 章節 73

74. 章節 74

75. 章節 75

76. 章節 76

77. 章節 77

78. 章節 78

79. 章節 79

80. 章節 80

81. 章節 81

82. 章節 82

83. 章節 83

84. 章節 84

85. 章節 85

86. 章節 86

87. 章節 87

88. 章節 88

89. 章節 89

90. 章節 90

91. 章節 91

92. 章節 92

93. 章節 93

94. 章節 94

95. 章節 95

96. 章節 96

97. 章節 97

98. 章節 98

99. 章節 99

100. 章節 100

101. 章節 101

102. 章節 102

103. 章節 103

104. 章節 104

105. 章節 105

106. 章節 106

107. 章節 107

108. 章節 108

109. 章節 109

110. 章節 110

111. 章節 111

112. 章節 112

113. 章節 113

114. 章節 114

115. 章節 115

116. 章節 116

117. 章節 117

118. 章節 118

119. 章節 119

120. 章節 120

121. 章節 121

122. 章節 122

123. 章節 123

124. 章節 124

125. 章節 125

126. 章節 126

127. 章節 127

128. 章節 128

129. 章節 129

130. 章節 130

131. 章節 131

132. 章節 132

133. 章節 133

134. 章節 134

135. 章節 135

136. 章節 136

137. 章節 137

138. 章節 138

139. 章節 139

140. 章節 140

141. 章節 141

142. 章節 142

143. 章節 143

144. 章節 144

145. 章節 145

146. 章節 146

147. 章節 147


縮小

放大