章節 40
葉少東眼中的火苗漸漸熄滅,取而代之的是黑白分明的眼中逐漸凝結的碎冰。他笑了起來,如春風拂面般溫文儒雅,但說出的話卻讓旁邊的管家臉色大變!──
「是啊,我剛才不僅急著查崗,我還急很多事。不過現在我不急了,因為我發現……有些事,慢慢來才有意思。就像殺人,一刀砍下人的頭,哪比得上一片片地把人凌遲來得有趣呢?」他說著,回過頭來,一雙細長的漂亮眸子緊緊盯著陸儼,慢悠悠地問他,「你說是吧,陸儼?」
這樣的話一說出來,陸儼再也不能問葉少東到底想要怎麼樣了。
但是他自己也知道,葉少東這樣的人,獨占欲強而性格偏執,如今讓他剛一出差回來就撞見自己和夏暖在一起,這件事就必然不會善了。
可是那又能怎麼樣?不管...
登入並繼續閱讀

章節
1. 章節 1
2. 章節 2
3. 章節 3
4. 章節 4
5. 章節 5
6. 章節 6

7. 章節 7

8. 章節 8

9. 章節 9

10. 章節 10

11. 章節 11

12. 章節 12

13. 章節 13

14. 章節 14

15. 章節 15

16. 章節 16

17. 章節 17

18. 章節 18

19. 章節 19

20. 章節 20

21. 章節 21

22. 章節 22

23. 章節 23

24. 章節 24

25. 章節 25

26. 章節 26

27. 章節 27

28. 章節 28

29. 章節 29

30. 章節 30

31. 章節 31

32. 章節 32

33. 章節 33

34. 章節 34

35. 章節 35

36. 章節 36

37. 章節 37

38. 章節 38

39. 章節 39

40. 章節 40

41. 章節 41

42. 章節 42

43. 章節 43

44. 章節 44

45. 章節 45

46. 章節 46

47. 章節 47

48. 章節 48

49. 章節 49

50. 章節 50

51. 章節 51

52. 章節 52

53. 章節 53

54. 章節 54

55. 章節 55

56. 章節 56

57. 章節 57

58. 章節 58

59. 章節 59

60. 章節 60

61. 章節 61

62. 章節 62

63. 章節 63

64. 章節 64

65. 章節 65

66. 章節 66

67. 章節 67

68. 章節 68

69. 章節 69

70. 章節 70

71. 章節 71

72. 章節 72

73. 章節 73

74. 章節 74

75. 章節 75

76. 章節 76

77. 章節 77

78. 章節 78

79. 章節 79

80. 章節 80

81. 章節 81

82. 章節 82

83. 章節 83

84. 章節 84

85. 章節 85

86. 章節 86

87. 章節 87

88. 章節 88

89. 章節 89

90. 章節 90

91. 章節 91

92. 章節 92

93. 章節 93

94. 章節 94

95. 章節 95

96. 章節 96

97. 章節 97

98. 章節 98

99. 章節 99

100. 章節 100

101. 章節 101

102. 章節 102

103. 章節 103

104. 章節 104

105. 章節 105

106. 章節 106

107. 章節 107

108. 章節 108

109. 章節 109

110. 章節 110

111. 章節 111

112. 章節 112

113. 章節 113

114. 章節 114

115. 章節 115

116. 章節 116

117. 章節 117

118. 章節 118

119. 章節 119

120. 章節 120

121. 章節 121

122. 章節 122

123. 章節 123

124. 章節 124

125. 章節 125

126. 章節 126

127. 章節 127

128. 章節 128

129. 章節 129

130. 章節 130

131. 章節 131

132. 章節 132

133. 章節 133

134. 章節 134

135. 章節 135

136. 章節 136

137. 章節 137

138. 章節 138

139. 章節 139

140. 章節 140

141. 章節 141

142. 章節 142

143. 章節 143

144. 章節 144


縮小

放大