章節 76
鐘毓琰眉頭緊皺,他在看到那封密函的時候並沒有像南蘭一樣想這麼多,只是覺得他們無法再和談便要與言靈拼個你死我活,所以才如此如臨大敵。
但經過南蘭這麼一分析,他倒覺得巫咸國此番,或許並不是真的要出兵。
畢竟他們的將軍只是被言靈抓起來當俘虜,並沒有被殺死,況且他們也沒有做什麼讓整個巫咸國舉國憤怒的事情,即使國主御駕親征,恐怕也不一定能打得起來。
「依照安軍師之見,巫咸國這次,是否是真的出兵?」鐘毓琰看向南蘭。
南蘭頓住了,這件事,他沒辦法確定。
關於巫咸國國主,在這本書裡只不過是一個無關緊要的小角色而已,他著重去寫的人是國師葉昀。所以對於整個巫咸國,他唯一了解的人就是葉昀,其他的官員他則是一概不知。...
登入並繼續閱讀

章節
1. 章節 1
2. 章節 2
3. 章節 3
4. 章節 4
5. 章節 5
6. 章節 6

7. 章節 7

8. 章節 8

9. 章節 9

10. 章節 10

11. 章節 11

12. 章節 12

13. 章節 13

14. 章節 14

15. 章節 15

16. 章節 16

17. 章節 17

18. 章節 18

19. 章節 19

20. 章節 20

21. 章節 21

22. 章節 22

23. 章節 23

24. 章節 24

25. 章節 25

26. 章節 26

27. 章節 27

28. 章節 28

29. 章節 29

30. 章節 30

31. 章節 31

32. 章節 32

33. 章節 33

34. 章節 34

35. 章節 35

36. 章節 36

37. 章節 37

38. 章節 38

39. 章節 39

40. 章節 40

41. 章節 41

42. 章節 42

43. 章節 43

44. 章節 44

45. 章節 45

46. 章節 46

47. 章節 47

48. 章節 48

49. 章節 49

50. 章節 50

51. 章節 51

52. 章節 52

53. 章節 53

54. 章節 54

55. 章節 55

56. 章節 56

57. 章節 57

58. 章節 58

59. 章節 59

60. 章節 60

61. 章節 61

62. 章節 62

63. 章節 63

64. 章節 64

65. 章節 65

66. 章節 66

67. 章節 67

68. 章節 68

69. 章節 69

70. 章節 70

71. 章節 71

72. 章節 72

73. 章節 73

74. 章節 74

75. 章節 75

76. 章節 76

77. 章節 77

78. 章節 78

79. 章節 79

80. 章節 80

81. 章節 81

82. 章節 82

83. 章節 83

84. 章節 84

85. 章節 85

86. 章節 86

87. 章節 87

88. 章節 88

89. 章節 89

90. 章節 90

91. 章節 91

92. 章節 92

93. 章節 93

94. 章節 94

95. 章節 95

96. 章節 96

97. 章節 97

98. 章節 98

99. 章節 99

100. 章節 100

101. 章節 101


縮小

放大