章節 82
出了御書房,鐘毓琰走在最前面,身後是曹修之和江玄並排走在一起,最後是南蘭。
曹修之看向江玄,眼中滿是疑惑,「為何陛下賞了鐘將軍、安軍師和你,卻唯獨落下了我?」
江玄聽見曹修之這白痴一般的發言,不禁白了他一眼,道:「將軍是今早起得太早所以沒睡醒嗎?」
「我……」曹修之剛想辯駁什麼,突然又想起來自己好像……
「哎喲,我,我是不是……」曹修之大叫一聲,引得周圍人紛紛側目。只見他求助般地抓住了江玄的袖子,神情殷切地問:「我是不是說錯了話呀!」
江玄無奈地點了點頭,然後將自己的袖子奮力從某人的手中掙脫開,輕聲道:「是。」
「那……我和太子殿下都是一個意思,太子殿下……我……」曹修之因為有些慌亂顯得語無倫...
登入並繼續閱讀
章節
1. 章節 1
2. 章節 2
3. 章節 3
4. 章節 4
5. 章節 5
6. 章節 6
7. 章節 7
8. 章節 8
9. 章節 9
10. 章節 10
11. 章節 11
12. 章節 12
13. 章節 13
14. 章節 14
15. 章節 15
16. 章節 16
17. 章節 17
18. 章節 18
19. 章節 19
20. 章節 20
21. 章節 21
22. 章節 22
23. 章節 23
24. 章節 24
25. 章節 25
26. 章節 26
27. 章節 27
28. 章節 28
29. 章節 29
30. 章節 30
31. 章節 31
32. 章節 32
33. 章節 33
34. 章節 34
35. 章節 35
36. 章節 36
37. 章節 37
38. 章節 38
39. 章節 39
40. 章節 40
41. 章節 41
42. 章節 42
43. 章節 43
44. 章節 44
45. 章節 45
46. 章節 46
47. 章節 47
48. 章節 48
49. 章節 49
50. 章節 50
51. 章節 51
52. 章節 52
53. 章節 53
54. 章節 54
55. 章節 55
56. 章節 56
57. 章節 57
58. 章節 58
59. 章節 59
60. 章節 60
61. 章節 61
62. 章節 62
63. 章節 63
64. 章節 64
65. 章節 65
66. 章節 66
67. 章節 67
68. 章節 68
69. 章節 69
70. 章節 70
71. 章節 71
72. 章節 72
73. 章節 73
74. 章節 74
75. 章節 75
76. 章節 76
77. 章節 77
78. 章節 78
79. 章節 79
80. 章節 80
81. 章節 81
82. 章節 82
83. 章節 83
84. 章節 84
85. 章節 85
86. 章節 86
87. 章節 87
88. 章節 88
89. 章節 89
90. 章節 90
91. 章節 91
92. 章節 92
93. 章節 93
94. 章節 94
95. 章節 95
96. 章節 96
97. 章節 97
98. 章節 98
99. 章節 99
100. 章節 100
101. 章節 101
縮小
放大
