章節 35
大家慌忙帶顧思月去醫院了,偌大的顧家頓時變得冷清。
陸時夜輕輕拍了拍顧輕靈的肩膀。
他掌心的溫度透過衣物,彷若一道暖流,驅散了些許她心頭殘留的陰霾與委屈。
「走吧,回家。」陸時夜柔聲道。
顧輕靈低頭看向陸時夜的眼睛,他的眼睛平靜無波。
回家這個詞今天她也聽到過,是陸時夜帶她回來顧家時說的。
現在又是回哪個家呢?
不過陸時夜給她的感覺,彷彿只要他在,去哪兒都可以是回家。
顧輕靈心頭一暖,嘴角扯出一抹淺笑。
「好,回家。」顧輕靈輕聲回應。
她的東西不多,一個小小的行李箱似乎就抹掉了她在這個家二十多年的痕跡。
一路上,陽光透過車窗,灑在他們身上,非常溫暖。
顧輕靈看向窗外,許久未曾說話。
陸時夜似乎...
登入並繼續閱讀

章節
1. 章節 1
2. 章節 2
3. 章節 3
4. 章節 4
5. 章節 5
6. 章節 6
7. 章節 7
8. 章節 8
9. 章節 9
10. 章節 10
11. 章節 11
12. 章節 12

13. 章節 13

14. 章節 14

15. 章節 15

16. 章節 16

17. 章節 17

18. 章節 18

19. 章節 19

20. 章節 20

21. 章節 21

22. 章節 22

23. 章節 23

24. 章節 24

25. 章節 25

26. 章節 26

27. 章節 27

28. 章節 28

29. 章節 29

30. 章節 30

31. 章節 31

32. 章節 32

33. 章節 33

34. 章節 34

35. 章節 35

36. 章節 36

37. 章節 37

38. 章節 38

39. 章節 39

40. 章節 40

41. 章節 41

42. 章節 42

43. 章節 43

44. 章節 44

45. 章節 45

46. 章節 46

47. 章節 47

48. 章節 48

49. 章節 49

50. 章節 50

51. 章節 51

52. 章節 52

53. 章節 53

54. 章節 54

55. 章節 55

56. 章節 56

57. 章節 57

58. 章節 58

59. 章節 59

60. 章節 60

61. 章節 61

62. 章節 62

63. 章節 63

64. 章節 64

65. 章節 65

66. 章節 66

67. 章節 67

68. 章節 68

69. 章節 69

70. 章節 70

71. 章節 71

72. 章節 72

73. 章節 73

74. 章節 74

75. 章節 75

76. 章節 76

77. 章節 77

78. 章節 78

79. 章節 79

80. 章節 80

81. 章節 81

82. 章節 82

83. 章節 83

84. 章節 84

85. 章節 85

86. 章節 86

87. 章節 87

88. 章節 88

89. 章節 89

90. 章節 90

91. 章節 91

92. 章節 92

93. 章節 93

94. 章節 94

95. 章節 95

96. 章節 96

97. 章節 97

98. 章節 98

99. 章節 99

100. 章節 100

101. 章節 101

102. 章節 102

103. 章節 103

104. 章節 104

105. 章節 105

106. 章節 106

107. 章節 107

108. 章節 108

109. 章節 109

110. 章節 110

111. 章節 111

112. 章節 112

113. 章節 113

114. 章節 114

115. 章節 115

116. 章節 116

117. 章節 117

118. 章節 118

119. 章節 119

120. 章節 120

121. 章節 121

122. 章節 122

123. 章節 123

124. 章節 124

125. 章節 125

126. 章節 126

127. 章節 127

128. 章節 128

129. 章節 129

130. 章節 130

131. 章節 131

132. 章節 132

133. 章節 133

134. 章節 134

135. 章節 135

136. 章節 136

137. 章節 137

138. 章節 138

139. 章節 139

140. 章節 140

141. 章節 141

142. 章節 142


縮小

放大