章節 35
兩人還沒有反應過來,婆婆就捂著臉坐在地上嚎啕大哭了起來,邊哭還用一隻手拍著旁邊的沙發,
「哎呀~~我這個兒啊~~算是白養了啊!兒媳婦~要把婆婆趕出門啊~這是嫌我沒用啊~我怎麼這麼命苦哇~我可憐的老伴啊~我還不如和你一起去了啊~」
湯蓉蓉有點無語,要鬧這麼大嗎?
她蹲下來試圖講理:
「媽,你別哭了,我沒有真要趕走你的意思。」
她不說還好,一說,婆婆哭得聲音更大了。
湯蓉蓉看著完全不理會她的婆婆,有點手足無措地看了潘俊傑一眼。
潘俊傑也蹲了下來,扶著婆婆的肩膀勸道:
「媽,你別哭了,讓鄰居聽見多不好。」
婆婆捂著臉的手一滯,隨即繼續嚎啕:
「讓人都來聽聽啊,我這都要被兒媳婦趕出...
登入並繼續閱讀
章節
1. 章節 1
2. 章節 2
3. 章節 3
4. 章節 4
5. 章節 5
6. 章節 6
7. 章節 7
8. 章節 8
9. 章節 9
10. 章節 10
11. 章節 11
12. 章節 12
13. 章節 13
14. 章節 14
15. 章節 15
16. 章節 16
17. 章節 17
18. 章節 18
19. 章節 19
20. 章節 20
21. 章節 21
22. 章節 22
23. 章節 23
24. 章節 24
25. 章節 25
26. 章節 26
27. 章節 27
28. 章節 28
29. 章節 29
30. 章節 30
31. 章節 31
32. 章節 32
33. 章節 33
34. 章節 34
35. 章節 35
36. 章節 36
37. 章節 37
38. 章節 38
39. 章節 39
40. 章節 40
41. 章節 41
42. 章節 42
43. 章節 43
44. 章節 44
45. 章節 45
46. 章節 46
47. 章節 47
48. 章節 48
49. 章節 49
50. 章節 50
51. 章節 51
52. 章節 52
53. 章節 53
54. 章節 54
55. 章節 55
56. 章節 56
57. 章節 57
58. 章節 58
59. 章節 59
60. 章節 60
61. 章節 61
62. 章節 62
63. 章節 63
64. 章節 64
65. 章節 65
66. 章節 66
67. 章節 67
68. 章節 68
69. 章節 69
70. 章節 70
71. 章節 71
72. 章節 72
73. 章節 73
74. 章節 74
75. 章節 75
76. 章節 76
77. 章節 77
78. 章節 78
79. 章節 79
80. 章節 80
81. 章節 81
82. 章節 82
83. 章節 83
84. 章節 84
85. 章節 85
86. 章節 86
87. 章節 87
88. 章節 88
89. 章節 89
90. 章節 90
91. 章節 91
92. 章節 92
93. 章節 93
94. 章節 94
95. 章節 95
96. 章節 96
97. 章節 97
98. 章節 98
縮小
放大
