⋆ Hoofdstuk 130

Ik moet flauwgevallen zijn, want het volgende dat ik wist, was dat de dageraad aan de hemel krabde en de auto langzaam tot stilstand kwam.

Ik knipperde slaperig, mijn hoofd nog steeds tegen het koude raam gedrukt, mijn nek stijf en mijn brein wazig. De lucht buiten had de kleur van perziksorbet gekr...

Log in en ga verder met lezen