Hoofdstuk Tweehonderdeenenzestig

ANASTACIA

Ik ren in mijn illusievorm, mijn best doend om mezelf te verbergen voor degenen die me achtervolgen, maar ik raak uitgeput. Vermoeid tot het uiterste. Ik zal snel een nieuwe manier moeten bedenken om mezelf te verbergen. Mijn ogen richten zich naar de bomen boven me en voor het eerst w...

Log in en ga verder met lezen