Hoofdstuk Driehonderdnegenenvijftig

KENDALL

Mijn hart bonst als een gek wanneer Timmons me zachtjes op zijn bed neerlegt en zichzelf van al zijn kleren ontdoet. Deze hele dag voelt zo onwerkelijk voor mij, ik heb hier zo lang op gewacht dat ik bijna bang ben om het te laten gebeuren. Maar... niet zo bang dat ik het voorbij laat...

Log in en ga verder met lezen