Hoofdstuk 47

Toen ik de telefoon neerlegde, bleef ik gewoon zitten en wachten. Met elke minuut die verstreek, werd ik steeds bozer, verdrietiger en bezorgder tegelijk. Maar om negen uur 's avonds steeg de vlucht naar New Orleans op en er was geen spoor van haar.

Dus ik stond op, stapte in mijn auto en reed teru...

Log in en ga verder met lezen