Enig kind

Tristan’s POV

Het klopje op mijn kantoordeur was zacht, maar het klonk als een donderslag in de stilte. Ik wist dat zij het was. Ik had elke paar minuten op de klok gekeken sinds Donovan me vertelde dat ze onderweg was. Een vreemde mengeling van anticipatie en angst had de afgelopen halfuur in...

Log in en ga verder met lezen