Hoofdstuk 107

"Fenrir..." mompelde ik, zijn naam niet meer dan een fluisterende grom.

Hij kuste mijn huid, blies hete adem over me heen en liet zijn tong over me glijden, likkend alsof hij mijn smaak goedkeurde. De arm om mijn middel verstijfde, veranderde in staal.

Hij kuste me opnieuw.

Ik leunde met mijn hoofd ...

Log in en ga verder met lezen