Hoofdstuk 209

De woorden hingen in de lucht, een moment bevroren in de tijd. Ik voelde een stroom van emoties toen ik langzaam in mijn stoel zakte en de korte stilte in me opnam die volgde. Toen gebeurde het plotseling.

De rechtszaal barstte uit in applaus. Ik zat roerloos, de omvang van het moment absorberend. C...

Log in en ga verder met lezen