Hoofdstuk 237

Toen het oorverdovende geluid van het schot door de lucht galmde, leek de tijd te vertragen tot een slakkengang. Mijn hart bonsde wild in mijn borst en mijn oren suisden met een hoog geluid. Alles om me heen vervaagde in een chaotische warboel.

Ik schreeuwde, mijn stem trilde van angst en verdriet, ...

Log in en ga verder met lezen