Hoofdstuk 345

De hotelkamer voelde benauwd aan, verstikte me met zijn drukkende stilte. Ik liep heen en weer, mijn zenuwen gespannen als een snaar die elk moment kon breken. Timothy was al een eeuwigheid weg, en met elke voorbijgaande seconde nam mijn angst toe als een stijgende vloed.

Toen de deur eindelijk open...

Log in en ga verder met lezen