132. Een roeping

Het duurde een paar momenten van stilte voordat Lylah besefte wat ze zojuist had gezegd. Het was bedoeld als een gedachte - een die ze diep zou begraven en zichzelf later zou berispen.

Maar terwijl ze zag hoe de wenkbrauwen van de Grote Heer in een subtiele frons zakten, drong de waarheid tot haar ...

Log in en ga verder met lezen